Æskan

Árgangur

Æskan - 01.02.1971, Blaðsíða 24

Æskan - 01.02.1971, Blaðsíða 24
Jane sá Clayton ekki meir um daginn. Esmerakla íærði henni matinn, og hún lét skila til föður síns, að sér iiði ekki rétt vel eltir ævintýrið. Snemma næsta morgun lagði Clayton af stað nteð leit- armönnum af skipunum til þess að svipast um eftir cl’Arnot. Flokkur þessi var fjölmennur og vel búinn vopn- um og vistum. Yfirmenn flokksins voru tveir liðsforingj- ar, og var annar þeirra Charpentier. — Er þeir komu að þeim stað, sem bardaginn hafði staðið daginn áður, sáu þeir fílagötuna, sem lá í áttina að þorpi Monga, og héldu þeir sem hraðast eltir henni. Klukkan um tsi) komu þeir að skíðgarðinum og sáu þá þorp svertingj- anna. Skiptu þeir þá liði, umkringdu þorpið og réðust síðan til atlögu frá öllum hliðum í einu. Arásin kom blökkumönnunum algjiirlega í opna skjöldu. Að vísu reyndu þeir að veita viðnám í fyrstu, en spjót þeirra og örvar máttu sín lítils gegn skotvopn- um Frakkanna, og að skömmum tíma liðnum voru þeir algerlega yfirbugaðir og allir karlmenn annaðhvort flún- ir eða fallnir. Frakkarnir rannsiikuðu \andlega hvern kofa í þorp- inu, en ekki fundu þeir tangur né tetur af d’Arnot. Þeir reyndu að spyrja fangana með bendingum og hrogna- máli um afdrif d’Arnots, en allt kom fyrir ekki, svert- ingjarnir virtust skelfingu lostnir, þegar þeir minntust hins hvíta manns, sem hvarf á svo dularfullan hátt frá pyndingastaurnum þeirra daginn áður. Að síðustu gáf- ust Frakkarnir upp og tóku að búast um fyrir nóttina þarna í þessu frumstæða þorpi Monga konungs. Verðir voru settir við hliðin, og brátt hvíldi k\rrð yfir skógin- um að öðru leyti en ])\í, að við og við heyrðust vein og grátkvein svertingjakvennanna, sent grétu fallna menn sína. Daginn eftir var haldið til baka, en hægt var farið, því að á átta sjúkrabörum lágu særðir menn, en á tveim- ur lík. Clayton og Charpentier gengu aftastir í hópnuni, og Englendingurinn var þögull vegna hryggðar Charp- entiers, sem lialði \erið félagi og góður vinur d’Arnots frá æsku. Clayton þóttist vita, að Charpentier félli enn verr fráfall d'Arnots, vegna þess hvernig það bar að: Jane hafði kontið í leitirnar áður en d’Arnot féll * hendur mannætanna. Og ofan á allt þetta bættist svo, að þetta hafði ger/.t utan þjónustu og til hjálpar al- ókunnugu fólki; en þegar Clayton minntist á þetta við Charpentier, hristi liann höfuðið: „Nei, herra minn,“ mælti hann. „d’Arnot hefði ein- mitt kosið að deyja þannig. Það hryggir mig aðeins að hafa ekki dáið fyrir hann eða að minnsta kosti með honum. Ég vildi óska, að þér hefðuð þekkt hann betur. Hann var sanntir foringi og göfugmenni — titill, sent margir bera, en fáir verðskulda." Clayton svaraði ekki, en virðing hans fyrir Erakk- anum óx stórum og hélzt æ síðan. Það var orðið áliðið dags, þegar þeir komu til koíans. Einu skoti var skotið, áður en þeir konui út úr skóg- inum. Það var merki þess, að ferðin hefði orðið til einsk- is, þrjú skot þýddu, að allt helði heppnazt, en t\ö skot þýddu, að þeir hefðu hvorki fundið sýertingjana ne d’Arnot. Það var dapur hópur, sem beið þeirra á strönd- inni og horfði þegjandi á, þegar særðir menn og dánir voru fluttir fram í skipin með bátunum. Clayton var þreyttur eltir stranga göngu og erfiði síð- ustu daga, svo að hann gekk heim að kofanum til þess að snæða og hvílast síðan :í stráfleti sínu. ]ane Porter stóð við kofadyrnar. „Sáuð þið ekkert til aumingja herforingjans?" spurði hún. „Við komum of seint,” svaraði hann hryggur. „Segið mér, hvað gerzt hefur,” bað hún. „Ég get það ekki, það er svo hræðilegt.”
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.