Æskan - 01.02.1971, Qupperneq 6

BLÓÐBÍLL
I almanaki RauSa krossins í febrúar er mynd af blóðbil
Rauða kross Islands. Bifreið þessi er notuð til blóðsöfn-
unar viðs vegar um landið. Hefur það verulega þýðingu
fyrir alla, að söfnunin takist vel. Er aldrei að vita, hvenær
við þurfum sjálfir á blóði að halda. Er þá nauðsynlegt að
jafnan séu til blóðbirgðir og mikilvægt, að við séum ná-
kvæmlega blóðflokkuð.
S.l sumar var farið víða um Norðurland til blóðsöfnunar.
Söfnunin tókst mjög vel. Ástæðan til að farið var svo langt
er sú, að nauðsynlegt er að I hverjum landshluta séu
nægilega margir skráðir blóðgjafar, sem kveðja mætti til
hjálpar, þegar mikið liggur við, t. d. við alvarlega sjúk-
dóma eða slys.
En ekki eru það einungis þeir, sem verða fyrir sjúkdóm-
um eða gengizt hafa undir stóra uppskurði, sem á blóði
þurfa að halda. Ýmsir eru haldnir blóðsjúkdómum, sem
valda skorti á ákveðnum efnum í blóðinu. Úr blóði heil-
brigðra manna má vinna þau efni, sem skortir, og hjálpa
sjúklingnum með þvi að dæla þeim ( blóðrásarkerfi hans.
MERKJASALA
Rauði kross islands starfar eins og slik félög I öðrum
löndum á sjálfboðagrundvelli. Allt, sem slíkt félag fram-
kvæmir, byggist á frjálsum framlögum fólks. i þeim til-
gangi efnir félagið til merkjasölu ár hvert. Tekjurnar renna
Ólafur Schram tekur við verðlaunum fyrir söiu á merkjum
á öskudaginn 1970.
að mestu leyti til félagsdeilda Rauða krossins um land
allt og gera þeim fært að leggja í framkvæmdir, sem að
öðrum kosti væri ekki hægt.
Við getum hjálpað Rauða krossinum með ýmsum hætti.
Við getum keypt merki og veitt honum fjárstuðning. En
enn meiri þýðingu hefur það, ef við viljum leggja honum
lið með því að selja merki eða aðstoða á annan hátt við
merkjasöluna.
Nokkur þóknun er greidd fyrir merkjasöluna og sum
börn hafa notað sér það að selja merki og nota sölulaunin
til ágóða fyrir ferðasjóð bekkjarins eða á annan hátt. Að
bundizt sé samtökunr um slíkt er bæði skemmtilegt og
kemur Rauða krossinum að miklu og góðu gagni.
Kynnið ykkur, hvað þið getið gert til hjálpar.
Hjálpið Rauða krossinum að hjálpa öðrum.
— Nú veit ég, Jens, að þú tekur virkan þátt i starfsemi
flokkspólitlskra félagssamtaka. Álltur þú, að æskilegt sé,
að jafn ungur maður og þú ert bindi sig þegar við ákveð-
inn stjórnmálaflokk?
— Ungt fólk þroskast fyrst og fremst vegna fróðleiks-
þorsta slns. Það þjónar þessum þorsta sinum bezt á þann
hátt að taka virkan þátt I félagsstarfsemi. Maður fær
mesta vitneskju um þjóðfélagsmál, þegar máður tekur þátt
( sllkum pólitlskum félagsskap... og þegar maður fer
fyrst að hugsa um þjóðfélagsmál, kemst maður að þv(, að
einhver stjórnmálaflokkanna nær inn á það svið, sem
maður sjálfur fer inn á. Þannig skapa menn sér sínar eigin
skoðanir, slnar hugsjónir til þess að berjast fyrir. Það er
því heilbrigt að mínu áliti, að þegar fólk fer að hugsa um
vandamálin í kringum sig, fer að hugsa um heiminn um-
hverfis sig, þá gangi það í ákveðinn stjórnmálaflokk.
— Hitt er svo annað mál, að sá fjárrekstur, sem á sér
stað innan flokkanna, er mjög óæskilegur, því að þá eru
það skoðanir ,,að ofan“, sem áhrif hafa á fólkið.
Þetta voru lokaorð Jens Rúnars Ingólfssonar að þessu
sinni, en við eigum áreiðanlega eftir að heyra meir frá
„kappanum þeim arna“. — EB.