Æskan - 01.02.1971, Qupperneq 64

+--------—■—+
Skrýtlur.
Gömul kona: — Af hverju
ertu ekki í skólanum, drengur
minn, heldur en að vera að
þvælast i bió?
Drengurinn: —- Af þvi að ég
er með mislingana.
Maður nokkur auglýsti cftir
sendli, og margir gáfu sig
fram. Hann afréð að leggja
nokkrar spurningar fyrir
hvern og einn, til ]>ess að
kynnast innræti þeirra og gáf-
um. Sneri iiann sér nú að þeirn
fyrsta og spurði:
— Hvað mundir ]>ú gera, ef
]>ú fengir 25.000 krónur?
— Ja, nú veit ég ekki, mér
datt ekki í hug, að ég mundi
fá svo hátt byrjunarkaup, svar-
aði drengurinn.
Móðirin: — Mér finnst
drengurinn okkar, liann Max,
iíkjast ]>ér alltaf meira og
meira.
Faðirinn: — Hvað hefur
liann nú gert af sér?
Lítill drengur spj'r mömmu
sína:
— Er hárvatn i þessu glasi?
— Nti, nei, það er lím.
— Nú, þá sltil ég, livers
vegna ég get ekki náð af mér
húfunni.
Móðirin var að borða há-
degisverð með dóttur sinni, og
á borðinu voru meðal annars
sardínur. — Það kemur oft
fyrir, sagði móðirin, að stóru
fiskarnir éta ]>essa litlu fiska.
— En livernig fara þeir að
þvi að opna dósirnar? spurði
sú litla.
HEIÐA — FramhaWssaáa í mynclmn.
193. „ER sem mér sýnist, ert þetta þú, Klara?“ segir hann. Hann tekur stóru stúlkuna í faðm
sér. Svo gengur hann eitt skref aftur á bak til þess að fullvissa sig um, að hér sé ekki um of"
sjónir að ræða. „Já, hvilik gleðitiðindi," hrópar amma. „En nú vprður þú að heilsa upp á afa.
en honum eigum við þetta að þakka.“ „Já, og svo verð ég að heilsa upp á litlu sambýliskonuna
okkar,“ segir Sesemann. Svo þakkar hann afa hjartanlega allt, sem hann hefur gert fyrir KlörU.
194. FYRIR framan húsið er stór fjóiuvöndur, sem afi hefur tínt uppi í fjalli til þess að gleðj®
gömlu konuna. Amma heldur, að Pétur hafi tínt blómin. Hún rekst á Pétur, sem er að koW3
neðan úr þorpinu. Hún vindur sér að honum og spyr: „Gerðir þú það?“ Pétur heldur, að hun
eigi við hjólastólinn. Hann lítur skelkaður til- Sisemanns, sem hann heldur að sé lögreglumað"
ur. Pétur fer að gráta og segir: „Já, ég gerði það.“
195. Afi hefur alltaf haft Pétur grunaðan. Nú fær hann Pétur til að játa að hafa þeytt hjólu"
stólnum fram af. „Þetta var óþokkabragð af þér,“ segir amma. „En það illa, sem þú ætlað>r
að gera, snerist þeim til góðs, sem það átti að skaða. Samvizkubit þitt er víst nóg hegning, s'°
að nú er þetta gleymt og grafið. En þú skalt eiga eitthvað til minja um Frankfurtarbúa. HverS
óskar þú þér?“ „Tíu aura fyrir skemmtunina á sunnudaginn kemur,“ segir Pétur. 196. AMM^
gefur Pétri fimm krónur og tvo tíeyringa. „Svo hefur þú tíu aura í skotsilfur næstu tvo sunn»'
daga,“ segir hún. „Heilög hamingjan!" hrópar Pétur. Aldrei hefur honum áskotnazt svona mik>
fé. Amma rekur upp skellihlátur: „Ég ætla að minnast þín i erfðaskrá minni. Ég skal mæla s'®
fyrir: Geita-Pétur á að fá tíu aura á hverjum sunnudegi alla ævi.“ Pétur kann sér ekki
Hann hleypur tii geitanna sinna.

Árgangur ÆSKUNNAR árið
1971 kostar kr. 380,00. Gjald-
dagi blaðsins er 1. aprii n. k.
Borgið blaðið á gjalddaga,
þvi þá hjálpið þið til að gera
blaðið enn stærra og fjöl-
breyttara en nokkru sinni
áður.
Allir kaupendur ÆSKUNN-
AR njóta hins sérstaka tæki-
færisverðs á öllum 00^0»'
blaðsins. Verðmunur frá bók
söluverði á hverri bók er o11'
30%.
64