Æskan - 01.01.1979, Side 8

--"•i
Jórunn Sörensen.
Æskan er áttræö. Það er
hár aldur á íslensku tímariti.
En á Æskunni eru engin elli-
mörk. Æskan er síung, fylgist
vel með tímanum.og heldur
auknum lesendahópi í æ
kröfuharðara þjóðfélagi. En
jafnframt heldur Æskan fast
viö ýmsar gamlar venjur sínar
og siði, þannig að þegar við
sem fullorðin erum flettum
Æskunni, þá þekkjum við
hana aftur. Þetta er ekki á
allra færi, en þetta gerir Æsk-
an og vonandi verður það
áfram þannig.
Á þessu merkisafmæli vil ég
færa Æskunni innilegar
þakkir fyrir góðar greinar um
dýr og dýravernd og meðferð
dýra sem birst hafa í blaðinu.
Því fleiri sem taka höndum
saman við verndun dýranna,
því betra, — því sterkari erum
við dýravinirnir. Það er barn-
anna að erfa landið og með
því að þroska og fræða þau
um dýrin og nauðsynlega
verndun þeirra fáum við betri
þjóðfélagsþegna á öllum
sviðum þjóðlífsins.
Æskunni sé heiður og þökk
og megi hún halda áfram að
koma út börnum til fróóleiks
og þroska.
Jórunn Sörensen, formaður
Sambands dýraverndunarfé-
laga íslands.

tíí
Q)
o
V)
Hí
ISi
Ég hef af og til verið lesandi
Æskunnar þau þrjátíu ár, sem
ég hef tekið þátt í lífsleiknum.
Fyrst í sveitinni og síðan hér
og þar, Nú hefur ung dóttir
mín tekið við. Æskan er góður
vinur og holl lesning.
Ekki síst hef ég hlýjar taug-
ar til þessa blaðs vegna þess,
að um þriggja ára skeið var ég
sendiherra í Ríkisprentsmiðj-
unni Gutenberg, þar sem
Grímur Engilberts, ritstjóri
Æskunnar, var þá verkstjóri í
minni deild, setjarasal. Grím-
ur tók að sér í ólaunuðu
aukastarfi að reyna að kenna
mér mannasiði. Ég vissi að
maðurinn hafði mikið að gera.
Þegar vinnudegi okkar lauk
var hann rétt að byrja. Þá tók
ritstjórnin við.
Það var hollt að kynnast
Grími Engilberts. Það hefur
ekki leynt sér, að Æskan hef-
ur verið heppin með ritstjóra.
Æskan er orðin áttatíu ára.
Það er hár aldur og samt sér
þess ekki merki. Elli kerling
fellir ekki blað fyrir ungt fólk.
Það er síungt. Krakkar gera
mikið af því að semja sögur,
yrkja Ijóð, festa hugðarefni
sín á blað. Segja má, að það
sé það eina sem ég hef sakn-

Vilmundur Gylfason.
að í Æskunni undanfarið: Það
mætti vera meira efni frá ungu
fólki. Ritsmíðar um allt milli
himins og jarðar. Æskan má í
enn ríkari mæli en veriö hefur,
vera spegill ungrar kynslóðar
á hverjum tíma.
Þetta eru þó smámunir ein-
ir. Æskan er gott blað. Hún
verður hundrað ára eftir tutt-
ugu ár og tvö hundruð ára
hundrað árum þar í frá. Hún
lifir okkur öll. Það þarf ekki
annað en fletta blaðinu til
þess að sannfærast um það.
Ég óska Æskunni allra
heilla á áttatíu ára afmælinu.
Vilmundur Gylfason.
Framhald

&
■m

Lilja Garðarsdóttir, Bíldu-
dal, skrifar: Með þessum fáu
línum ætla ég að færa blaðinu
mínar bestu kveðjur og þakkir
fyrir allt þitt góða og
skemmtilega efni, sem þú
færir mér á hverri blaðsíðu
þinni. Pabbi minn hefur keypt
Æskuna í 33 ár og alltaf þótt
hún skemmtileg.
Edda Kristjánsdóttir, Dala-
sýslu, skrifar: Ég hef svo lengi
séð Æskuna, hérna á heimil-
inu, því aö fyrst held ég að
pabbi hafi keypt hana, síðan
stóri bróðir minn og svo núna
er það ég sjálf. Þakka þér
innilega fyrir allar sögurnar,
gáturnar og allar þínar góðu
myndasögur og myndir.
6