Æskan - 01.10.1981, Síða 45

Ármann Kristján Einarsson, rithöf-
undur, er fæddur 30. janúar 1915 í
Neðradal ÍBiskupstungum. Foreldrar:
Einar Grímsson og Kristjana
Kristjánsdóttir. Ármann stundaði nám
í íþróttaskólanum í Haukadal
1929—31. Kennarapróf 1937.
Kennaranámskeið í Askov 1938.
Kennaraháskóla í Kaupmannahöfn
1962. Kennari á ýmsum stöðum
1937—41. Lögregluþjónn í Reykjavík
1942—46. Skólastjóri barnaskólans á
VIÐ
KYNNUM
Álftanesi 1948—54. Kennari í
Reykjavík frá 1954. í stjórn Félags ís-
lenskra rithöfunda 1961. Hefur skrif-
að um 30 sögur fyrir börn og unglinga
og margar þeirra verið gefnar út er-
lendis. Nokkrar sögur Ármanns hafa
komið í Æskunni. Kona hans er Guð-
rún Rebekka, fædd 25. desember
1917, Runólfsdóttir sjómanns í
Reykjavík Jónssonar.
Árelíus Níelsson prestur er fæddur
7. september árið 1910 í Flatey,
Austur-Barðastrandarsýslu. Foreldr-
ar: Níels Árnason og Einara Ingileif
Jensína Pétursdóttir. Árelíus lauk
kennaraprófi 1932. Stúdent frá
Menntaskólanum í Reykjavík 1937.
Cand. theol. frá Háskóla íslands
1940. Sóknarprestur á Hálsi í
Fnjóskadal 1940. Stað á Reykjanesi
1940, Stokkseyri 1942—52. Sóknar-
prestur í Langholtsprestakalli í
Reykjavík frá 1. nóvember
1952—1979. Gegnir nú starfi fanga-
prests í Reykjavík. Árelíus hefur ritað
nokkrar bækur og flutt mikinn fjölda
erinda í útvarp. Kona hans, sem er
látin, var Ingibjörg, fædd 24. nóvem-
ber 1918, Þórðardóttir, hreppstjóra í
Firði ÍMúlasveit Jónssonar.
VERNDUM BORNIN
GEGN BRUNASLYSUM
Vatnsmeðferð
við brunasár
Við minni háttar bruna á hörundi
má láta hinn brennda líkamshluta
undir væga vatnsbunu, dýfa honum í
vatnsílát eða hreinan læk. Sé ekki
vatn við höndina, má til bráðabirgða
nota mjólk, gosdrykk, sjó eða snjó.
Athugið, að framangreind ráð eru
aðeins til bráðabirgða, því að fram-
hald á kælingu brunans á að fara fram
í hreinu, hálfköldu vatni (eða ekki
kaldara en svo, að það rétt haldi
sviðanum í skefjum). Hættið ekki
kælingu fyrr en sviðinn er horfinn
•yrir fullt og allt. Ef föt hylja brenndan
líkamshluta, er best að kæla allt strax,
en klippa svo flíkurnar frá, þegar þær
eru orðnar kaldar. Athugið, að kalt
eða hálfkalt vatn er einungis notað,
þegar um takmarkað, lítið bruna-
svæði er að ræða, en volgt vatn, ef um
útbreiddan bruna er að ræða. Hent-
ugt er að láta sjúkling með slíkan
bruna í kerlaug með volgu vatni. Ef
notað væri kalt vatn í kerlaugina,
gæti sjúklingurinn hlotið kuldalost
eða ofkælingu.
Ef ekki er unnt að koma við kælingu
í kerlaug, vatnsbunu eða íláti, geta
bakstrar komið að svipuðu gagni, og
skulu notuð mjúk hrein, ólituð stykki,
lauslega undin úr köldu eða volgu
vatni, eftir því sem við á. Um höfuð og
háls hentar þessi aðferð vel.
Ef hrollur er í sjúklingnum, má gefa
honum heita mjólk eða súpu (ekki
kaffi, áfengi eða örvandi lyf). Einnig
skal að honum hlúð með hlýjum
klæðnaði, nema brennda staðnum,
sem helst skal vera án umbúða eða
fata.
Notið ekki nein smyrsl, sprengið
ekki blöðrur. Snertið ekki brenndu
svæðin.
Við bruna á hörundi skemmist oft-
astfjöldi háræða, er missa þanþol sitt,
og vökvi síast út. Til bráðabirgða er
reynt að mæta vökvatapi líkamans
með því að gefa sjúklingnum saltvatn
að drekka, ef hann hefur rænu (1 te-
skeið af salti f lítra af vatni og ein te-
skeið af bökunarsóda ef til er).
Venjulegt drykkjarvatn eða mjólk
kemur að gagni, en saltvatn er betra.
Við meiriháttar bruna er sjúklingi hætt
við losti. Kæling brunans og
drykkjargjöfin eru liðir í að vinna gegn
losti.
AR markaði tímamót á ísiandi íyrir 82árum.