Æskan - 01.06.1986, Qupperneq 20

Eðvarð Þér í opnuviðtali
„Draumadísin átti
„Snemma í æskufékk ég orð á mig
fyrirað veragunga. Þegar strákarn-
ir voru að gera einhverprakkara-
strik stóð ég mátulega langt í burtu
og horfði á - sakleysið uppmálað!
Ég forðaðist öll slagsmálþví ég var
svo mikill friðarsinni. Á meðanfé-
lagarnir léku sér í bófahasar og
indíánaleik læddist ég í burtu og
skellti mér í laugina.“
Snemma beygist krókurinn til þess
sem verða vill, segir þekkt máltæki. Sá
sem mælti þessi orð heitir Eðvarð Þór
Eðvarðsson, margfaldur íslandsmeist-
ari í sundi og einn af bestu sund-
mönnum á Norðurlöndum. Hann er í
Vatnsberamerkinu, fæddur 29. janúar
1967, og má því segja að nafn hans
hafi snemma tengst vatni.
Eðvarð kemur til Reykjavíkur tvisv-
ar í viku ásamt öðrum félögum sínum í
Ytri-Njarðvík til að æfa sund í Laugar-
dalslauginni. Við gripum hann glóð-
volgan í einni slíkri bæjarferð og
spurðum hann spjörunum úr um íþrótt
sína, áhugamál og aðra hagi. Hann
hélt áfram að segja okkur frá
bernskudögunum:
„11 ára stofnaði ég hljómsveit ásamt
nokkrum vinum mínum. Ég gutlaði á
gítar en komst fljótlega að því hvað ég
var laglaus. Ég kunni örfá grip en ekki
nóg til þess að geta leikið lag til enda.
Enda fór það svo að við komumst
aldrei út úr bflskúrnum.
Um svipað leyti byrjaði ég að æfa
sund fyrir alvöru og þar sýndi ég betri
árangur en í bflskúrnum. Ég tók skjót-
um framförum og sá að ég átti raun-
hæfa möguleika á að bæta mörg ung-
lingamet. Það hvatti mig til að gera
enn betur. Sundið tók hug minn
allan.“
Áhugalaus kisa
Eðvarð hefur átt heima í Ytri-
Njarðvík frá tveggja ára aldri. Hann á
engin systkini en tók sérstaklega fram
að hann ætti góða kisu. „Hún heitir
Trína og hélt upp á 10 ára afmælið sitt
1. júní s.l.,“ sagði hann. „Nei, hún
hefur engan áhuga á sundíþróttinni.
Hún gerir lítið annað en að sofa og éta
og skima eftir fuglum og músum þess á
milli. Hún er svo vatnshrædd að ég er í
vandræðum með að baða hana. Engin
furða að hún skuli ekki mæta á sund-
mótin!“
— Þú þurftir að fórna flestum tóm-
stundum á unglingsárunum fyrir sund-
ið. Hvarflaði það aldrei að þér að þú
misstir af heilmiklu - vinirnir væru að
gera eitthvað spennandi á meðan þú
æfðir?
„Nei, það vildi svo til að flestir vin^
mínir voru líka að æfa sund. Ég ne
að þessi íþróttaáhugi hafi þroskað
talsvert og aðeins orðið til
sjálfstraust mitt og líklega skapger®'
líka. í sundinu gildir þolinmæðin nu
er eitt, tvö og þrjú. Margir gefast UP_
við sundæfingarnar; þykja þær of11
frekar. Erfitt er að stunda a r ^
íþróttagreinar samhliða ef árangur .
að nást. Ef áhuginn á sundinu h£
ekki komið til á unglingsárunutn
aldrei að vita í hvers konar félagss 1
maður hefði lent. . %
úðað
við
Sundið hefur dálitla sérstöðu m
við boltaíþróttirnar. Maður kepp>r
sjálfan sig, berst við líkamann ^
reynir að koma honum hraðar i 11 .g
sinn. Maður getur ekki spjallað N
neinn á 14 km sundæfingu.“
20