Æskan - 01.06.1986, Page 46

PENNAVINIR
UR SKOLABLOÐUM
Heimsókn í skóla
Rakel Dögg Sigurgeirsdóttir, Höfðaholti 3,
310 Borgarnesi. Áhugamál: Sund,
bréfaskipti, fótbolti, skátar og fleira. 9-
11 ára.
Svanlaug Kjartansdóttir, Haga,
Grímsnesi, 801 Selfoss. 12-14 ára. Er
sjálf 12 ára. Áhugamál: Nik Kershaw
og Tears for Fears.
Díana Pálsdóttir, Fjarðarbakki 7, 710
Seyðisfirði. 10-12 ára. Er sjálf 11 ára.
Áhugamál: Skíði, íþróttir, tónlist og
fleira.
Jóhanna Bryndís Bjarnadóttir, Hringbraut
56, 220 Hafnarfirði. 11-13 ára. Er sjálf
12 ára. Áhugamál: íþróttir, bréfaskipti,
bókalestur, dans og fleira.
íris Gísladóttir, Ægissíðu 25, 610 Greni-
vík. 11-13 ára. Er sjálf 12 ára. Áhuga-
mál: íþróttir, föt, dans, hundar og
fleira.
Lilja María Sigurðardóttir, Meistara-
völlum 23, 107 Reykjavík. 9-10 ára. Er
sjálf 10 ára. Áhugamál: Dýr, skautar,
tónlist og fleira.
Edda Lind Ágústsdóttir, Hvammi, Skorra-
dal, 311 Borgarnes. 14-16 ára. Er sjálf
15 ára. Áhugamál: íþróttir, tónlist og
skemmtanir.
Jón Arnar Sigurþórsson, Dalbraut 28, 465
Bíldudal. Stelpur og strákar 13-15 ára.
Er sjálfur 15 ára. Áhugamál: Knatt-
spyrna, bréfaskipti og fleira. Mynd fylgi
fyrsta bréfi ef hægt er.
Ingibjörg Indriðadóttir, Furugrund 46, 300
Akranesi. Er að verða 9 ára. Hún vill
skrifa bæði strákum og stelpum.
Áhugamál eru mörg.
Sigurður Unnar Einvarðsson, Frostaskjóli
13, 107 Reykjavík. Strákar 9-11 ára.
Áhugamál: íþróttir.
Unnur Björk Garðarsdóttir, Sólheimahjá-
leigu, Mýrdal, 871 Vík. 10-13 ára. Enga
letingja!
íris Björg Guðbjartsdóttir, Sveinsstöðum,,
Klofningi, 871 Búðardal. 14-16 ára. Er
sjálf 15 ára. Áhugamál: íþróttir, dýr,
pennavinir og fleira.
Rósa Vigfúsdóttir, Eystri-Skógum, A-
Eyjafjöllum, Rang. 13-16 ára. Er sjálf
14 ára. Áhugamál: Tónlist, diskótek,
sætir strákar og fleira.
Þórdís Ómarsdóttir, Mávakletti 13, 310
Borgarnesi. Strákar 13-15 ára. Er sjálf
13 ára. Áhugamál: Tónlist, dikótek,
skátar og fleira.
Birna Blöndal, Háaleitisbraut 115, 108
Reykjavík. 8-10 ára. Er sjálf 10 ára.
Áhugamál: Kettir, tónlist og bréfa-
skipti. Mynd fylgi fyrsta bréfi ef hægt
er.
Einu sinni var minkur sem átti
heima uppi í hlíð. Það var minkafjöl-
skylda. Hjónin áttu sjö yrðlinga.
Einu sinni var móðirin að fræða
börnin sín. Hún sagði að fyrir neðan
hlíðina væri skóli þar sem mennirnir
væru að læra allt milli himins og jarðar
svo að þeir fengju vitneskju um
heiminn.
Nú voru yrðlingarnir forvitnir. Þeir
ætluðu að fara að búa sig og hlaupa
niður í skólann og verða vitrir. En þá
kom móðir þeirra og spurði hvað þeir
ætluðu að fara að gera.
„Við erum að fara að læra í dag og
verða vitrir. “
„Nei, það megið þið ekki. Þið verð-
ið skotnir niður á augnabliki.“
„Skotnir niður! Hvað er nú það?“
sögðu þeir.
„Sko, sjáið nú til. Við erum dýr og
við borðum egg, fugla og margt fleira
sem við verðum að fá til að lifa eins og
mennirnir. En þeir vilja ekki að við
lifum, því að við gerum þeim ekkert
gagn. Svo þá bara drepa þeir okkur.
Eg get sagt ykkur það að margir vinir
okkar og frændur hafa verið skotnir-
Og nú misstu allir ungarnir áhuga a
að verða vitrir. NEMA einn. Það var
sá yngsti. Þegar allir voru farnir að
sofa þá var hann sá eini í fjölskyldunm
sem var vakandi. Hann strauk út og
hljóp niður í skólann og svaf þar þang'
að til það var kominn morgunn. Þá f°r
hann á stjá en öll mannabörnin sögðu-
„Náið í Árna og byssuna. Hann getur
skotið hann.“
Þá varð yrðlingurinn svo hræddur
að hann hljóp inn í skafl og út aftur
hinum megin og alla leið heim. Hann
sagði mömmu sinni frá öllu saman og
systkinum sínum líka. Mamma
skammaði hann svolítið. Svo gægðist
hún út og sá tvo karla með byssu vera
að leita að barninu sínu. Þá sagði hún
og þakkaði Dýraguði fyrir: „Guði sé
lof, að Dýraguð leyfði syninum rnínum
að lifa þótt hann væri óþekkur.“
Viktoría Rán ÓlafsdóU'r
46