Æskan - 05.10.1987, Qupperneq 52

ÚRSLIT I VERÐLAUNASAMKEPPNI 11,111 DADklA- nr- IIAI'!I
í sumar voru kynnt úrslit í samkeppni
Stórstúku íslands um unglingaskáld-
sögu. Verðlaunin voru 100.000 kr. auk
venjulegra höfundarlauna en það er
hærri upphæð en tíðkast hefur í sam-
keppni um barna og unglingabækur.
Hrafnhildur Valgeirsdóttir vann til
þessara verðlauna fyrir söguna Leður-
jakkar og spariskór. Dómnefnd skip-
uðu Andrés Kristjánsson fyrrverandi
fræðslustjóri, Mjöll Matthíasdóttir
kennaranemi og Stefán Júlíusson rit-
höfundur.
Hrafnhildur er kennari að mennt og
hefur fengist nokkuð við ritstörf. Eftir
hana hafa birst smásögur (m.a. í Æsk-
unni) og í fyrra kom út bókin Kóngar í
ríki sínu — fyndin og fjörlega skrifuð
barnasaga.
Æskan gefur Leðurjakka og spariskó
út í haust. í næsta tölublaði Æskunnar
birtum við kafla úr bókinni en hér fer á
eftir brot úr 1. kafla til þess að kynna
aðalsöguhetjurnar, nokkra krakka úr
8.H. . ., lauslega fyrir ykkur:
„Komdu í kapp að bakkanum, “ kall-
aði Gerður til Arnar.
Pau syntu skriðsund á fullu og hann
varð rétt' á undan. Hann klöngraðist
upp á bakkann og tiplaði varlega að
heita pottinum. Ekkert var hallæris-
legra en að renna á rassinn fyrir framan
elskuna sína, jafnvelþótt skyggnið væri
slæmt. Hann smeygði sér ofan í sjóð-
heitan pottinn og stundi afvellíðan.
„Hreintunaðslegt, “skríktiíTótasem
sat þar eins og klessa og naut þess að
þurfa ekki að hreyfa sig.
Gerður kom skvettandi með glamr-
andi tennur og klessti sér upp að Tóta.
Örn lét sem hann sæi ekki sigurbrosið
sem Tóti sendi honum. Nú kom Nína.
Hún kallaði stöðugt; „Jesús, Jesús, “ og
reyndi aðfóta sig á svellinu. Málningin
lak niður kinnarnar á henni og sundföt-
in hennar voru minni en ekki neitt. Hún
dýfði tánum varlega ofan í pottinn og
æpti upp yfir sig:
„Jesús, hvað þetta er heitt. “
„Komdu ofan í, þetta venst, “ kallaði
Gerður til hennar.
Söguhetjur í Leðurjökkum og spariskóm
.Hreint una<
„ Vertu ekki svona tepruleg, “ heyrðist
einhver segja fyrir aftan Nínu og rétt á
eftir kom hún í loftköstum niður í heita
pottinn. Andlitið og málningin fóru á
kaf í sjóðandi vatnið en Lúlli stóð í
tröppunum á pottinum og hló. Um leið
og Nína kom úr kafi, hálfgrátandi,
hentist L'úlli niður í pottinn og nú stóð
Simmi flissandi í tröppunum.
„Hvað er þetta? Kemst enginn hjálp-
rði
arlaust niður í þennan pott?“sPu^
hann og var ánægður með sjálfan
En um leið og hann sagði síðasta °r ,
læddi örn sér að honum og kipPn U ;; /
an honum fótunum. Gusurnar SeU° ^
allar áttir. Tóti ætlaði að drep°sl
setn
hlátri. Gerður stumraði yfir NiríU ;
átti hræðilega bágt í svona %usU? ^óp'
Smátt og smátt fœrðist þó ró yf‘r /
inn. Pað var ekki hægt að hamast e
52