Æskan - 01.01.1990, Blaðsíða 9

Ljósm.: Myndsköpun / Guðmundur Viðarsson
hvort væri flottara. Kannski hefði ver-
ið betra að kalla þá Rip, Rap og Rup;
þeir eiga nefnilega ekki Ijón. . .“
- Hefur þú umgengist fleiri dýr
en þessi?
„Já, í sveitinni hjá frænku minni.
Þar voru margir hundar. Fyrst var ég
svolítið hræddur við þá, sérstaklega
vitlausu hundana. Þeir voru í búri.
Þegar þeim var hleypt út hlupu þeir
óskaplega hratt, á hundrað eða tvö
hundruð.. .
Svo hætti ég að vera hræddur við
alla hunda.
Einn hundurinn á bænum var svo
stór að ég loftaði honum ekki!
Já, það voru fleiri dýr, kýr og hest-
ar. Ég fór á hestbak. . .“
- Hefur þú farið til útlanda?
„Já, ég fór til Benidorm á Spáni í
sumar, 1989.“
- Hvað fannst þér skemmtilegast
að gera þar?
„Mér fannst skemmtilegast að busla
í sjónum og sundlauginni. Ég var líka
að reyna að búa til sandkastala í fjör-
unni en sjórinn fór alltaf yfir þá.“
Hef sungið voða mikið. . .
Astrós Elísdóttir er sjö ára, fædd 4.
september 1982. Hún á heima á
Í
j.
|
Reynimel í Reykjavík og er í Mela-
skóla.
„Ég hef átt heima í Vesturbænum
alla mína ævi og alltaf átt heima á
sama stað,“ segir hún og brosir. Hún
brosir oft.
- Hvernig vildi til að þú komst í
Rokklinga-hópinn?
„Ég var hjá ömmu og sá auglýsingu í
DV um að það vantaði nokkra krakka
|f til að syngja inn á plötu. Við hringdum
| og svo var ég prófuð. Ég söng „Göng-
um langa leið Ég var valin og söng
| með í öllum syrpunum nema tveim-
i ur.“
S (90 börn voru reynd og þrjú þeirra
j| valin til að syngja með hópnum sem í
s| upphafi hafði verið hóað saman; flestir
i í honum voru úr kór Seljaskóla í
™ Breiðholti)
Æskan 9