Æskan - 01.01.1990, Blaðsíða 57

Flóttafólk frá
eyjunni Sebrakabra
Ȓ leikritinu, Eyrnalangir og
annað fólk, segir meðal annars
frá íslenskri fjölskyldu sem fær
flóttamenn, börn og fullorðna
frá eyjunni Sebrakabra, í húsið
til sín. Spinnast af því margs
konar uppákomur og ævintýr
enda eru hinir aðkomnu sér-
kennilegir útlits og háttalag
beirra annarlegt. í leikritinu er
einnig farið til fyrrum heim-
i<ynna þeirra á Sebrakabra en
þar er með afbrigðum lit-
skrúðugt og þar eiga heima
margar Ijúfar kynjaverur. Þar
koma við sögu lánlausir inn-
brotsþjófar, nágrannakonan
Elínóra, hrekkjusvín og fleira
gott fólk. Þetta er spennandi
leikrit á léttum nótum um
krakka sem lenda í óvæntum
svintýrum. í þessu leikriti hlær
sá best sem síðast hlær.“
Þannig hljóðar fréttatilkynn-
lng frá Leikfélagi Akureyrar.
í gögnum, sem við fengum,
sjáum við líka að Andrés Sigur-
vinsson annaðist leikstjórn,
kfallmundur Kristinsson bjó til
leikmynd, Rósberg Snædal
ákvað búninga og gervi, Ragn-
hildur Gísladóttir samdi tón-
list. Hlutverkin eru í höndum
átta fullorðinna og átta ungl-
inga, 12-14 ára.
Af því sem segir um leikritin
tvö er Ijóst að þeir sem leggja
leið sína í leikhúsin og sjá þessi
verk verða vitni að ævintýrum.
Það er líka „heilt ævintýri,“
- eins og fólk sagði fyrrum
- að fara í leikhús. Vonandi er
að sem flestir lesendur Æsk-
unnar eigi tök á að verða þátt-
takendur í þessum ævintýrum
- þó að þeir sitji „úti í sal“.
Aldrei er hægt að lýsa leik-
riti í stuttu máli svo að vel sé
því að það þarf að sjá auk þess
að heyra það flutt. Við birtum
nokkrar myndir úr sýningunum.
Þær gefa dálitla mynd af því
sém gerist á einu andartaki.
Það er auðvitað langt frá því
nóg. . . Að því ógleymdu að
hugblærinn, sem ríkir í leikhús-
inu, verður ekki fluttur þaðan
á síður blaðsins. . .
Til þess að reyna að gefa \
ykkur hugmynd um álit fólksins
frá Sebrakabra á íslendingum (
- í fyrstu. . .) birtum við hluta
eins söngsins í leikritinu,
Eyrnalöngum og öðru fólki, en
í því er mikið sungið.
(Það kallar svið „vondan and-
lit“. . .)
íslendingur ekki mikið geta,
aldrei vilja þarakássu eta,
bara mör og eintómt ullabjakk,
alltaf eta gamalt rolluhakk, pakk!
Islendingur alltaf vera mæddur
eða voða reiður, sólin hræddur,
líka að glápa á sjónvarpið
- og svei,
svona finnast ég ekki gaman,
nei, nei, nei.
Verðlaunaleikritið, Eymalangir
og annað fóik, er sýnt á
Akureyri.
Það er fjör á fjölunum þegar
íslendingar og Sebrakabra-
menn kynnast. . .
Ljósmyndarí LA: Páll A. Pálsson
Um mataræði íslendinga
íslendingur ekki góður maður,
alltaf vera reiður, ekki glaður,
borða súrur hval og kjöt svo feitur,
kæstur skata, þetta vera eitur.
Þetta vera voðalegt,
vondur andlit, vondur andlit,
vera líka hættulegt,
vondur andlit baula me!
Æskan 61