Afturelding - 01.04.1984, Qupperneq 20

Hafliði Kristinsson skrifarfráSpringfield:
LEÓ
BEUERMAN
„Hannaumkaðiekkisjálfan sig né vorkenndi. Þráttfyrirað hann væri
fangi í eigin li'kama, fann hann leið til að yfirstíga það”
Leó Beuerman er einstakur
maður — erfðafræðilegt viðund-
ur. Líkami hans er skorpinn,
snúinn og dvergvaxinn, og öll
lögun hans í ósamræmi við eðli-
legan líkama. Þótt Leó sé kominn
á sjötugsaldur er hann vart tvö fet
(um 60 cm) á hæð.
Alla ævi hans, hvert sem leið
hans hefur legið, hefur fólk forð-
ast að horfa á hann. Þrátt fyrir
það hefur hann ekki varið ævinni
rúmfastur, né heldur á hæli fyrir
vanhæfa. Hann bjó með móður
sinni á bændabýli í Iowa og
stundaði heiðarlega, en oft
kvalafulla atvinnu sem úrsmiður.
Eftir að móðir Leós dó og hann
naut ekki lengur verndar hennar,
fór hann að feta sig lengra út í
heiminn, sem utan veggja heim-
ilisins lá. Hann smíðaði sér lítinn
rauðan vagn. Hverjum degi
fylgdu fastar venjur. Með mikl-
um erfiðismunum og oft sárum
kvölum, lyfti hann vagninum á
þartilgerða dráttarvél. Hendur
hans létu ekki vel að stjórn og
verk eins og að herða eina skrúfu
reyndist erfitt og flókið og tókst
ekki fyrr en við ítrekaðar til-
raunir.
En Leó varð að verja tíma sín-
um til einhvers og hann lét ekki
kvalirnar aftra sér. Hann fór því
daglega í pílagrímsför í kaup-
staðinn. Þar slakaði hann sjálfum
sér á vagninum ofan af dráttar-
vélinni með flóknum búnaði
keðja og lyfta.
Þegar niður á jörðina var
komið var Leó tilbúinn til að
gegna erindum. Hann beið
þolinmóður í vagninum sínum og
breiddi fyrir framan sig ýmsar
vörur, úr, penna og blýanta. Við-
skiptavinirnir voru einkum börn
og þeir fullorðnir sem létu ekki
afbrigðilegt ytra útlit kaup-
mannsins skipta máli.
Á vagninum var skilti, sem á
stóð: „Ég ábyrgist gæðin“ og
auglýsti það vandaða viðskipta-
hætti Leós. Hann tók aldrei
Lcó Bcucrman slakar scr niður mcð „slcppi-
búnaðinum“