Afturelding - 01.10.1985, Blaðsíða 12
Mynd: Arni Johnsen
Skírnin
dyr inn i
fjölskyldu Gads
Diiníel Glad skírir í vatni.
Ídýfingarskírn er áríðandi
skref, fyrir þann, sem ákvörðun
hefir tekið í að lifa sem kristinn
einstaklingur.
Biblían sýnir, að trú og skírn
renna saman í eitt. „Sá sem trúir
og verður skírður, mun hólpinn
verða". Mark. 16.16.
Þegar Jesús gaf lærisveinum
sínum hlutverkið að prédika
fagnaðarerindið, þá var boðið
svo skýrt, sem nokkurt getur ver-
ið. „Farið því út og gjörið allar
þjóðir að lœrisveinum. Skírið þá
(lærisveinana) í nafni Föðurins,
Sonarins og í nafni Heilags
Anda og kennið þeim að halda
al/t sem ég hefi boðið yður."
Matt. 28. 19—20. Skýrara var
ekki hægt að segja það. Boðun
skímarátti að hafa þýðingarmik-
ið rúm í boðun þeirra. Allir sem
tóku í móti fagnaðarerindinu,
áttu að skírast. Þessvegna er
boðskapur skírnarinnar í afger-
andi sæti íboðuninni.
Biblían sýnir að skírnin er
tengd reynslu frelsisins. Hún
fylgir eftir afturhvarfi til trúar.
Nýja testamentið gefur enga
frestun á skírn, eða drætti, þegar
viðkomandi hefir endurfæðst til
lifandi trúarog vonará Jesú.
Þegar Ananías kom með boð-
skapinn til Sáls frá Tarsus, (síðar
Páls Postula) þá sagði hann:
„Hvað dvelurþig nú?"
Augljóst er að frelsi hins
kristna manns, er í einingu með
skírninni. Skírninni má líkja við
vígslu. Eins og maður og kona
verða eitt og tilheyra hvort öðru,
þá verðum við fyrir skírnina í
vatni, í nafni þrenningarinnar
vígð til að samgróast við Jesú.
Við tilheyrum honum og hann