Árbók (Kristilegt bókmenntafélag) - 01.01.1934, Side 83

77
I ársbyrjun 1824 lagðist Hauge banaleguna.
í’egar dró að lokastundinni hafði hann svo mik-
inn brjóstkrampa, að hann gat ekki talað. Að
lokum gat hann þó sagt við vinina, sem stóðu um-
hverfis hann: »Fylgið Jesú!« Og skömmu síðar
líómaði gleðin af andliti hans og hann mælti:
þú eilífi kærleikans Guð«. Og svo varðdauða-
lJogn. H. N. Hauge var dáinn, 53 ára gamall.
*
Það er ekki hægt að segja hve útbreiðsla
Haugianismans í Noregi var mikil, með því að
1Jefna tölur. En.áhrif af lífi og starfi hans voru
Svo mikil, að norska þjóðin býr að því enn í dag
Gkulega. Saga hans er saga píslarvottarins. Og
kað er um hann og áhrif hans það sama að segja
nk um aðra píslarvotta: Falli ekki liveitikornið
1 JÖrðina og deyi, verður það eitt saman; en
cWi það ber það ríkulegan ávöxt. Pó að Hauge
!>afi ekki orðið píslarvottur í bókstaflegum skiln-
ln&i, þannig að hann hafi látið lífið fyrir trúna,
Pá hefir hann á árunum 1804—14 e. t. v. liðið
'Peiri kvalir bæði líkamlega og' andlega en hinir
^nórgu píslarvottar urðu að jxila á leiksviðunum
°S í fangelsunum í Róm. Líf og píslarvætti
Hauge hefir kveikt eld trúarinnar í hjörtum
hinnar norsku þjóðar allt til þessarar stundar.
Mörg andleg mikilmenni hefir norska þjóðin
e>gnast síðan Hauge féll frá, en flest hafa þau