Heimilisblaðið - 01.01.1941, Síða 6

6
HEIMILISBLAÐIÐ
um þrautum háð. Flest öfl náttúrunnar
lögðust á eitt til þess að gera hana sem
erfiðasta. Líf hermannanna var fjarri því
að vera leikur. Þeir urðu að bera far-
angur sinn yfir hásléttur, þungstreyma
læki og aðrar slíkar hindranir. Það ligg-
ur í augum uppi, hversu erfitt hefir ver-
ið að varna púðrinu þess að vökna í
þvílíkri vosbúð. Englendingarnir stóðu
sig mætavel í þessari raun og reyndust
Bolivar mjög liðtækir. Sá sem kunnastur
hefir orðið fyrir harðfengi í þessari för
af hálfu hins brezka liðs, var^Rook of-
ursti. Hann kvað það kosti, hversu marg-
ir létu lífið í baráttunni við erfiðleika
fararinnar. Þannig taldi hann, að her-
inn yrði með auðveldustum hætti laus
við greymennin.
Skammt frá Bogota kom til átaka
milli hers Bolivars og Spánverja. Boli-
var lagði þó eigi til úrslitaatlögu heldur
freistaði þess að komast til borgarinnar eftir
annarri leið. Klettar, fallin tré og stór-
grýti gerðu veginn nær ófæran. Kuld-
inn var einnig óbærilegur hermönnun-
um, sem höfðu vanizt hinu heita lofts-
lagi í Venezuela. Hestar og menn féllu
því unnvörpum. Snær og ís höfðu af-
máð allan gróður þarna uppi í 12—15000
feta hæð, þar sem vegurinn lá. Enskur
rithöfundur, sem lýsir þessari för, lætur
þess getið, að ef Dante liefði þekkt þetta
umhverfi, hefði hann hlotið lýsingu á
helvíti. Það sem ægilegast varð að telj-
ast var þó það, að flestir hinna innfæddu
hermanna höfðu konur sínar með sér.
Mitt í þrengingum fararinnar ól ein þeirra
barn og gekk þó fjórar enskar mílur
sama dag. Þegar loks var komið á leið-
arenda var herinn í hræðilegu ástandi
eftir-þessa raun alla-
Yiðtökum þeim, er Simon Bolivar hlaut
í Nýju- Granada, verður eigi með orðum
lýst. Spánverjarnir voru lostnir skelfingu
og”undrun. Bolivar hóf þegar víðtækan
áróður til þess að tryggja sér fylgi al"
mennings jafnframt því, sem hann skipu-
lagðijbaráttuna^ hernaðarlega.re Nú fyrst
kom hæfni hans í ljós. Hann vann al-
geran sigur á her Spánverja í orustuntn
við Boyaca. Honum var valið tignarheit-
ið Libertador (frelsishetja) NýjH-Granada.
lann snéri þó brátt aftur til Angostura,
>ar sem stjórn hans hafði aðsetur. —
íftir að hafa unnið nýjan sigur á Spán-
verjum, kvaddi hann til þjóðfundar og
sameinaði Venezuela og Nýju- Granada.
Hið nýja ríki hlautj nafnið Columbia.
Sjálfur var hann nefndur: Bolivar, frels-
ishetja og faðir Columbiu, hrellir harð-
stjóranna.
Þessir“'atburðir skeðu árið 1820, tíu
árum eftir að frelsisstríðið í Caracas
hófst, og*tíu árum áður en Bolivar lézt.
Framliald frelsisstarfs hans er engan
veginn með slíkum ágætum og hernaðar-
afrek hans. Hann virtist lifa fyrir völd
og metorð, tignarheiti og lofstír. En til-
gangur hans var fyrst og fremst sá að
stofna Bandaríki Suður-Ameríku.
Bolivar hélt þó jafnan frelsisstríðinu
áfram og naut mikilvægrar aðstoðar her-
foringja sinna/j Kom þar að lokum, að
honum tókst að sigrast á Spánverjum,
bæði í Peru og Equador. — I suður-
hluta Peru var stofnað nýtt|lýðveldi, er
hlaut heitið Bolivia.
Bolivar stóð um þessar mundir á há-
tindi frægðar sinnar. Hugðist hann nú
að setja þegnum sínum lög. En þá mætti
hann mikilli og harðsnúinni mótstöðu.
Gekk andstaðan gegn honum jafnvel
svo langt, að honum var sýnt banatil-
ræði.
Senn var viðnámsþróttur hans þrotinn.
Hann lagði niður völd árið 1830. Hugð-
ist hann að takast ferð á hendur til Evr-
ópu, en lézt, áður en af því yrði, sadd-
ur lífdaga.
íbúar Suður-Ameríku dá Boliver mjög.
I þjóðarmetnaði sínum er þeim gjarnt
að líkja honum við Napoleon. Hitt
myndi þó sönnu nær að líkja honum
við einhvern af hershöfðingjum Napo-
leons. — En hann var þó gæddur þeim
eðliskosti að hafa óvenjulega rnótaða
skapgerð. Hann hóf stríðsæfintýri sitt
sem auðugur maður. Mestum hluta eigna
sinna varði hann þó í þágu byltingar-
innar. Þess varð aldrei vart, að hann
ferði tilraun til að auðga siálfan sig. —
lann lifði fyrir frægðina, sem fylgir því
að vera frelsishetja lands síns og þjóðar.