Heimilisblaðið - 01.03.1953, Blaðsíða 30

BRIDGE-ÞÁTTUR
í fyrstu heimsmeistarakeppninni,
sem fram fór í nóvember 1950,
kepptu íslendingar fyrir Evrópu. Það
voru hinir kunnu bridgespilarar Ein-
ar Þorfinnsson og Gunnar Guð-
mundsson. Þeir stóðu sig mjög vel
og hlutu verðskuldað hrós fyrir
frammistöðu sína. í þessum þætti
langar mig til að segja frá spili, sem
þeir spiluðu. Spilin voru þannig:
S 10-8-7
H 10-9-8-5-3
T 7
L Á-D-10-9
S G-5-4-3
H Á-G
T K-G-4
L K-7-6-4
S A-K-D-9-6
H K-D-2
T A-G-5-3-2
L —
S 2
H 7-6-4
T D-10-8-6
L 9-8-5-3-2
Sagnir gengu þannig:
N — A — S — V
P 2 sp P 3 sp
P 4 tigl P 4 hj
P 5 — P 5 sp
P 6 sp P P
P
Þetta er í rauninni ekki merkilegt
spil, en tilgangur minn er að sýna,
hvernig spurnarsagnir eru notaðar.
4 tíglar eru spurnarsögn og svar
vesturs gefur til kynna, að hann
hafi aðra fyrirstöðu (kóng eða ein-
spil) í tígli og hjartaás. 5 tíglar eru
endurtekin spurnarsögn. Þegar vest-
ur neitar þriðju fyrirstöðu í tígli,
þá segir austur 6 sp. (að vísu vinn-
ast 7 sp. en austur hafði enga hug-
mynd um, að vestur ætti tígulgos-
ann).
f eftirfarandi dæmi langar mig að
sýna fram á, hvað doublun getur
verið hættuleg.
S Á-D
H 2
T 8-7-6-4-3
L K-8-7-4-2
S 10-8
H Á-K-8-4-3
T Á-10-2
L Á-5-3
N
V A
S
S 5-4-3-2
H G-10-9-6
T K-9
L G-10-9
S K-G-9-7-6
H D-7-5
T D-G-5
L D-6
Sagnir í spili þessu voru eftirfarandi:
S — V — N — A
1 sp 2 hj 2 sp 3 hj
Pass 4 hj Dobl. (!) Pass
Pass Pass
Norður spilaði út spaðaás og síð-
an drottningu. Suður drap drottn-
inguna af honum og spilaði spaða
aftur. Vestur trompaði og fékk þann
slag. Nú spilaði hann hjartakóng,
fór síðan inn á ,,blind“ og svínaði
hjartanu. Síðan var laufinu svínað
og vörnin fékk aðeins þrjá slagi. —
Nú skulum við hugsa okkur, að spil-
ið hefði ekki verið doublað (tvö-
faldað). Hvernig hefði vestur spil-
að spilið þá?
Að lokum er hérna svolítil þraut.
S K-7-2
H K-8-7-5-2
T D-G-2
L K-4
N
V A
S
S Á-G-10-8-3
H Á-4
T Á-K-3
L Á-D-G
Suður spilar 6 grönd.
Útspil var tígul 10.
Andstæðingarnir höfðu ekki sagt
annað en pass.
Hvernig getur suður örugglega
tryggt sér 12 slagi (3 aðferðir).
Nú, jæja, úr því að þessi var
svona auðveld þá er hér önnur:
| S G-9-7-6-5
H Á-4-3-2
T Á-4-3-2
L —-
N
V A
S
S Á-10-8-4-3-2
H K-G-7
T K-G-6
L Á
Suður spilar sex spaða.
Andstæðingarnir sögðu eingöngu
pass.
Hvernig viltu spila spilið ?
Svör birt í næsta blaði.
Egomet.
Nábítur
Frh. af bls. 52.
upp á nesið. Það er ládautt
og gott að lenda, sagði hann-
— Ætli það ekki. Það verð'
ur enginn krókur, sagði ég.
Við lögðum upp að vörinnii
malborinni fjöru milli tveggj3
þangivaxinna klappa.
I flæðarmálinu stóð gömul
kona, smávaxin og beygjuleg-
Hún stóð þarna, hokin og
þreytuleg, og fól hendurnar
undir blábekkjóttum svuntu'
bleðli.
Gamli maðurinn klöngrað'
ist fram á hnýfil, stóð þar kið'
fættur eins og horaður svart'
fugl og freistaði að stökkva 1
land. í hvert skipti, sem fjar'
aði frá, efaði hann sig, skalf
í hnjáliðunum og fórnaði hor'
uðum höndunum.
Ég stökk útbyrðis, tók hann
í fang mér og skilaði honum
á þurrt. Hann var fislétturi
léttari en nokkurt barn.
Hann rétti mér hönd sín3i
tærða og sinabera. Hún var
helköld.
Gamla konan stóð álengd'
ar, þögul og uppburðarsm®
eins og feimið barn.
Er hann hafði kvatt mig>
gekk hann til hennar. ÞaU
kysstu hvort annað á þunna
vangana.
— Hvernig líður þér;
Fékkstu nokkurn bata? heyrð*
ég hana spyrja.
— Ég er ólíkt skárri, sagð*
hann.
— Guði sé lof, sagði gamf9
konan.
Svo tóku þau töskuna 0
milli sín og lögðu á brattanP
heim að bænum.
[66]
heimilisblað11’