Heimilisblaðið - 01.01.1957, Blaðsíða 2

SKUGGSJÁ
Kumkum kallast lítill, rauður eða jafnvel svartur
blettur, sem indverskar konur bera oft á miðju
enninu. Hann er ekki, eins og margir halda, merki
um þjóðfélagsstétt konunnar, heldur er hann ætl-
aður til að auka á fegurð hennar og yndisþokka.
Upphaflega var hann aðeins notaður í veizlum eða
við hátíðleg tækifæri, en nú á tímum bera margar
konur hann daglega.
Koutoubia-byggingin í Marrakesh í Norður-Afríku
er einn þeirra staða, þar sem prestar Múhameðs-
trúarmanna kalla menn til bæna á hinum fast-
ákveðnu bænastundum, en frá turni þeirrar bygg-
ingar fá samt ekki aðrir en blindir prestar að kalla
til bæna. Ástæðan til þess er sú, að byggingin er •
miklu hærri en öll önnur hús í borginni, svo að
sjáandi prestur mundi auðveldlega sjá þaðan inn
í fjölmörg kvennabúr.
Bílstjóri einn stöðvaði bíl sinn fyrir framím lög-
reglustöðina í Róm, gekk þangað inn og tilkynnti,
áð stolið hefði verið kjöti, sem hann hefði geymt
í aftursæti bílsins. Þegar hann kom út aftur, var
búið að stela bílnum.
Samkvæmt óskum kvenfélaga í Englandi hefur
enska þingið numið úr gildi 200 ára gömul lög,
sem bönnuðu eiginmönnum að berja eiginkonur
sínar frá kl. 9 að kvöldi til kl. 6 að morgni. Sé rök-
rétt á málið litið, virðist því eiginmönnunum þar
vera heimilt að leggja líkamlegar refsingar á kon-
ur sínar hvenær sem er á sólarhringnum!
,,Þetta veldur mér meiri sársauka en þér,“ sagði
faðir einn í Árósum nýlega við son sinn, er hann
tók hann á hné sér til hýðingar. Hann hafði rétt
fyrir sér. Þegar hann lyfti hendinni til athafna,
gekk hann nefnilega úr axlarliðnum.
Enski hljómsveitarstjórinn Thomas Beecham sagði
eitt sinn í blaðaviðtali, að hann vildi ekki hafa
konur í hljómsveit sinni. ,,Ef þær eru fallegar,"
sagði hann, „trufla þær hljóðfæraleikara mína, en
ef þær eru ljótar, trufla þær mig.“
Fyrir dómstólana koma margar furðulegar skaða-
bótakröfur. Maður einn í Birmingham fékk 130.000
króna skaðabætur vegna varanlegra afleiðinga af
meiðslum. sem hann hlaut í umferðarslysi. Kröfu
sína byggði hann á því, að hann hefði misst alla
tilfinningu í efri vörinni við slysið, svo að hann
hefði ekki lengur fulla unun af því, að kona hans
byði honum góðan daginn með kossi.
Italskt blað, sem gefið er út í London, fékk ný-
lega svohljóðandi símskeyti: — Róm, föstudag, kl.
19.02. Ljónatemjarinn Antoni Guisuppi í sirkusn-
um, sem hér er, stingur á hverju kvöldi höfðinu upp
í stórt karlljón. í kvöld lokaði ljónið skyndilega
kjaftinum.
I Huntingdon í Englandi starfar sextugur maður
að því, að halda við hinum hvítu umferðastrikum
á þjóðvegunum og hefur lengi stundað það starf.
En þar sem hann verður alltaf að vera viðbúinn
að bjarga lífinu, er bílarnir þjóta fram hjá, hefur
það reynt svo á taugar hans, að hann var búinn
að fá snert af magasári. Hann ákvað því að binda
endi á þann háska, og gerði það með því, að mála
með hvítum stöfum á rauðan dúk orðið LÍFSHÆTTA.
Dúkinn saumaði hann síðan á bakhlutann á bux-
unum sínum, og síðan eru það bílstjórarnir, sem
eru að veiklast í maganum af taugaæsingu.
★
Jón Jónsson var gestkomandi í bænum og bjó
í gistihúsi. Kyöld eitt var hann að koma úr heim-
boði hjá kunningja sínum, og þar sem komið var
niðamyrkur og veitingar höfðu verið rausnarlegar
hjá kunningjanum, villtist hann. Eftir nokkurt ráf
aftur og fram mætti hann lögregluþjóni.
— Afsakaðu, vinurinn, sagði Jón, en þú getur
líklega ekki sagt mér, hvað þið kallið hinum megin
við götuna?
— Hvað er þetta, maður, sagði lögregluþjónninn.
Það er auðvitað þarna, beint á móti okkur.
— Það datt mér í hug, sagði Jón, en rétt áðan.
þegar ég var staddur þar, spurði ég mann að því
sama, og hann sagði, að það væri hérna megin.
tt • »1. i i ^••v Kemur út annan hvern mán-
Heimilisblaðlö uð tvö tölublöð saman, 44
blaðsíður. Verð árgangsins er kr. 50,00. í lausasölu
kostar hvert blað kr. 10,00. Gjalddagi er 14. apríl.
Utgefandi: Prentsm. Jóns Helgasonar. Utanáskrift:
Heimilisblaðið, Bergst.str. 27, Reykjavík, Pósth. 304.