Heimilisblaðið - 01.12.1958, Page 39

Hér eru vinir okkar á gangi í skóginum, Kalli á undan en Palli á eftir. Þeir eru á leið til ákvcðins staðar,
þar sem er ágætt útsýni. Æ, þarna er þá fíH á veginum, það var ergilegt. „Halló, Júmbó, geturðu ekki fært
þig til?“ — „Hversvegna skyldi ég gera það?“ segir fíllinn. „Ég kom hingað á undan ykkur!“ — Þá dettur
Kalla ágætt ráð í hug. Fíllinn, scm er bæði stór og sterkur, er ekki eins hræddur við neitt, eins og litlu
mýsnar. Mussi mús er til í spaugið. Það er honum sönn ánægja, að reka fílinn á ltrott. Hann skríður í
áttina að rana Júmbós, sem flýr í ofboði. Nú njóta Kalli og Palli útsýnisins.
„Hvað gengur að þér, sebramóðir?“ — „Æ, Kalli og Palli, sirkusstjórinn hefur stolið litla folaldinu mínu!“
„Kontdu, við skulunt fara til hans öll þrjú,“ segir KallL ákveðinn. — „Heyrðu, sirkusstjóri, viltu gjöra svo
vel og skila sebrafolaldinu aftur til móður sinnar!“ — „Nei, það get ég ekki, Kalli, því að ég á ekkert
sebradýr, aðeins lítinn, grænan hest!“ — En allt í einu keniur hellirigning. Litli, græni hesturinn hverfur
og í stað ltans er kontið sebrafolald. Það má nærri geta, að það verða fagnaðarfundir hjá syni og móður!
En sirkusstjórinn heitir því, að tnála sebrafolald aldrei framan grænt. ?
HEIMILISBLAÐIÐ — 251