Heimilisblaðið - 01.07.1961, Blaðsíða 5

Það merkilega er þó, að endaþótt Paoli
^erðist ævilangt jafn ákaft gegn Frökkum
sem gegn Genúumönnum (ítölum), er
enn í dag í heiðri hafður sem hin
^ikla og aðdáunarverða frelsishetja —
Rern á nafn sitt letrað á götur, mynda-
styttur og hótel — jafnframt því sem Kor-
síka virðist hafa sætt sig við að vera
frönsk og svo til hvert einasta heimili stát-
ar af olíueftirprentun af Napóleoni. Sann-
ieikurinn er nefnilega sá, að innst inni eru
K°rsíkubúar fyrst og fremst Korsíkubúar
°S annað ekki, og þeim finnst bæði Italir
°k Frakkar vera útlendingar.
Óðara og maður hefur komið sér fyrir í
Hótel Paoli og tekur að setja sig í sam-
^and við íbúa Corte, finnur maður fyrir
ahrifum hinnar aldagömlu andúðar á út-
Hndingum. Það reynist erfitt að komast í
^ynni við fólkið. Þetta er frumstætt fjalla-
^ólk, sem heldur sig fjarri utanaðkomandi
^önnum sökum sjálfstæðishneigðar og
Helsisvilja, sem er þeim í blóð borinn. En
t’Ogar maður hefur dvalizt þarna um skeið
°S tekizt að fá fáeina menn til að ræða við
Slk af hlédrægri — ef ekki beinlíniss þurri
kurteisi, getur maður búizt við að heyra
Setningar eins og: Það er a.m. k. ágætt, að
ner eruð raunverulegur útlendingur, en
nvorki ítali eða Frakki. — Ef maður hef-
llr komið þangað í þeirri einföldnu trú, að
Horsíka væri eins og hvert annað amt í
r rakklandi, langar mann til að heyra nán-
at’i skýringu á þessu. Þá má vera, að það
komi manni á óvart að heyra, að Frakkar
ítalir séu aðeins útlendingar, sem þar
auki séu hættulegir, því þeir vilji báðir
nafa yfirráð yfir Korsíku og gera hana að
nluta af stærra ríki, og jafnvel þótt hann
jneyðist til þess arna, vill hann fá að lifa
lrinu eftir eigin höfði heima á sinni eigin
sem í hans augum er hið eina og sanna
íoðurland.
Svo vill Korsíkumaðurinn ekki lengur
a a um stjórnmál, en sé honum liðugt um
jnálbeinið — en það er reyndar fæstum
keii’ra — tekur hann þess í stað að lof-
®yUgja ættjörðina. Hann kallar hana ,,Eyju
egurðarinnar“, og skyldi hann ekki hafa
‘°kkuð til síns máls? Er ekki loftslagið dá-
Samiegt? Er landið ekki fagurt og frjó-
samt? Jafnvel í þurrkum sumarmánað-
anna verður jörðin aldrei ofþurr, því að
jarðvegurinn er auðugur af vatni. Þar er
gnægð linda og lækja hvarvetna. Laufið
er ljósgrænt og ávextirnir stórir og safa-
miklir.
1 lofsöng Korsíkubúans er margt satt.
Korsíka er gjöfult land — en frá sjónar-
miði landbúnaðar er það illa nýtt. Korsíku-
búanum geðjast betur að stunda veiðar í
grænum kjarrskóginum en strita úti á ökr-
um. Þar til snemma í síðustu heimsstyrjöld
komu þúsundir ftala ár hvert til eyjarinn-
ar til að vinna við landbúnaðinn, sem
Korsíkubúum fannst þeir sjálfir vera of-
góðir til að stunda.
Auk hveitis og olíu er vínið aðalfram-
leiðsla korsíska landbúnaðarins. — Vín
þeirra getur verið ágætt, en sem söluvarn-
ingur bíður það tjón við það, hversu ein-
hliða það er hvað tegund snertir og gæði.
Korsíkubúar eru enn of frumstæðir til að
hefja framleiðslu sína upp á það stig, að
hún verði á heimsmælikvarða að gæðum.
Lundarfar fólksins og námstilhögun al-
mennra skóla hefur afdrifaríkari þýðingu
en yfirburðir gróðurríkrar moldar og gott
loftslag.
Ólífuviður og eikartré setja svip sinn á
landið, en þar vaxa einnig fjölmargar aðr-
ar nytjajurtir. Einmitt í grennd við Corte
eru stór svæði vaxin svonefndum lynghrís,
sem hefur lága en svera stofna, og úr rót-
u.m hans er unnið hráefnið í hinar svo-
nefndu Bruyére-reykjapípur. í Corte er
því verksmiðja ein, sem framleiðir þannig
pípur. Og meðal nytjagróðurs má einnig
nefna hið eina og sanna kastaníutré, sem
vex geysivíða á Korsíku, enda eru kastaní-
ur ein aðalfæða fólksins. Almenningur
kann að gera sér þær að mat á miklu f jöl-
breyttari hátt en við hér á Norðurlöndum,
sem þekkjum þær varla öðru vísi en sem
glóðarsteiktar. Við Cours Paoli er smá-
veitingahús — reyndar einn af fáum stöð-
um í bænum, þar sem útlendingur getur
setzt inn og fundið fyrir þeim þægindum,
sem hann á að venjast annars staðar —
og eru þar seldar ýmsar tegundir af kast-
aníukökum, sem eru ótrúlega ljúffengar.
1 nánd við þetta veitingahús er verzlun
ILISBLAÐIÐ
137