Heimilisblaðið - 01.12.1961, Blaðsíða 47

En hér er ekki hugsað til að gera krafta-
verk: það er ekki ætlazt til'að árangurinn
komi allt í einu. En því er treyst, að hann
komi með tímanum. Því er treyst, að Guð
blessi góðan vilja.
S.: Jæja. Ég skal kaupa blaðið og
standa í skilum. Ég skal reyna að lifa mig
inn í anda þess og leitast við að láta efni
þess hafa sem bezt áhrif á mig. Svo lít ég til
baka á vissum tímum til að bera saman
þroskastigið, sem ég var á og þroskastigið
sem ég verð á. „Dropinn holar steininn".
Einn af hinum upphaflegu stuðnings-
mönnum blaðsins, sem hefur ritað í það
bæði í bundnu og óbundnu máli, sendir því
nú afmæliskveðju, sem er kærkomin. Ég
þakka Einari Sigurfinnssyni fyrir afmælis-
kveðjuna og alla aðstoð frá fyrstu tíð.
Afmæliskveðja og minningarorð.
Fimmtíu ár eru liðin síðan Heimilisblað-
ið hóf göngu sína. Þá átti stofnandi þess,
Jón Helgason prentari, heima á Eyrar-
bakka, þar sem hann rak prentsmiðju sína
upphaflega. Hann var mér þá alveg ókunn-
ur, en samt bárust mér nokkur eintök af
fyrsta blaðinu, og ég ákvað að greiða eitt-
hvað ofurlítið götu þess.
Blaðið var lítið og kostaði 75 aura ár-
gangurinn. — 75 aurar, það sýnist lítið fé
núna, en 1912 urðu menn að vinna að
minnsta kosti 2—3 klukkustundir til þess
að fá þá peninga. Þá var krónan okkar líka
jöfn að verðgildi þeim dönsku, norsku og
sænsku. — Og Heimilisblaðið hlaut fljótt
vinsældir, þó að lítið væri, enda hafði það
jafnan eitthvað gott að færa lesendum sín-
um. Breytingar urðu margar. Útgefand-
inn fluttist til Reykjavíkur og þar hefur
blaðið verið gefið út síðan haustið 1913.
Það stækkað og lesmál þess óx að sama
skapi, og ýmis konar breytingar hafa orð-
ið á útliti þess, en stefnan, sem því var upp-
haflega mörkuð, hefur samt alltaf haldizt
óbreytt. Það hefur alltaf flutt fjölbreytt
efni í bundnu og lausu máli, sögur bæði
stuttar og langar, og margs konar fróðleik
hefur þar verið að finna. Auðvitað hefur
verð þess hækkað með sílækkandi verðgildi
peninganna og stækkun blaðsins.
Þessir 50 árgangar Heimilisblaðsins eru
mikið safn og merkilegt. Meginhluti þess
ber allskýra mynd stofnanda þess, sem
lengst af þessi 50 ár var líka ritstjórinn,
enda þótt margir hafi þar lagt orð í belg,
og synir hans ráðið miklu um útgáfu þess
og efni síðustu árin. Og nú hefur Sigurður
Jónsson, sonur hans, allan veg og vanda af
blaðinu, eins og verið hefur nokkur næst-
liðin ár. Væri þá vel, ef honum mætti auðn-
ast að halda þannig áfram verki síns ágæta
föður, að hvika ekki frá stefnu hans og
heilbrigðu lífsskoðunum.
Vegna afskipta minna af Heimilisblað-
inu og lítilsháttar fyrirgreiðslu hófst kunn-
ingsskapur milli mín og útgefanda þess,
fyrst með bréfum, sem milli okkar fóru og
síðar við nánari og persónulegri kynni. Þá
varð þessi kunningsskapur fljótlega að vin-
áttu, sem varð því traustari og nánari sem
lengra leið á ævina og hélzt, þar til þessi
aldni og elskulegi drengur kvaddi þennan
heim þann 18. janúar 1961.
Á þessu merkisafmæli Heimilisblaðsins
hlýt ég að minnast stofnanda þess og út-
gefanda lengst af ævi þess. Ég finn mig
knúðan til að láta í ljós, hve ég sakna hans,
þessa trygga og einlæga vinar míns, en
samfagna honum þó af heilum huga vegna
lausnarinnar, því ég vissi vel, að hann var
orðinn þreyttur og mæddur og þráði heim-
fararleyfið.
Jón Helgason var einlægur, kristinn mað-
ur, félagslyndur og öruggur liðsmaður
þeirra mála, sem hann léði fylgi sitt. Hann
var um langan aldur virkur félagi í K. F.
U. M. og taldi ekki eftir stundirnar, sem
hann fórnaði í þarfir þess góða félags.
Hann gaf lengi út Ljósberann, það ágæta
og sannkristilega barnablað. Hann var og
einlægur félagi í Góðtemplarareglunni og
heill og starfsfús þar sem annars staðar, og
hvikaði aldrei frá hinni þreföldu skuld-
bindingu unglingareglunnar.
Guð gefi ættjörð vorri mann í stað Jóns
Helgasonar — og fleiri slíka. Blessuð veri
minning hans. — Og góðs gengis óska ég
óskabarni hans, Heimilisblaðinu, á kom-
andi árum.
Einar Sigurfinnsson.
heimilisblaðið
267