Heimilisblaðið - 01.03.1979, Síða 2

Við nesið-----
Við nesið dnjnur dag og nátt,
hjá dröngum úfinn sær.
Með stafnþil hvít, við ströndu lágt,
þar stendur lítill bær.
Og björgin slúta að myrkum mar,
þar maður lengi bjó.
Einn bátur öll hans eiga var
hann aðeins lifði af sjó.
Hann ýtti eitt sinn öldusjó,
á úfinn marargeim.
En kólgan sundur lcnörinn hjó.
hann kom ei aftur heim.
Af hömrum ekkjan horfir þrátt
á holfallandi mar.
Hún hyggur náinn liggja lágt,
á lagarbotni þar.
Og b7'imið skekur bjargsins fót,
við bláann unnar stein.
Efni þessa kvæðis minnir mikið á kvæði
Sigurðar Júlíusar Jóhannessonar —,,Hún
átti sér lítinn og laglegan son“.
Mér finnst kvæðið vel þess virði, að því
sé við haldið. Enn eru einstaka menn til,
sem hafa gaman af — eða áhuga fyrir
slíku.
Ef einhver þekkti höfund kvæðisins þá
er hann vinsamlegast beðinn að láta
Þar velkir hrönnin hrekaljót
hans hvít og ski.nin bein.
Frá bænum heyrist bamakvein
en brimið öskrar mót. -
Og föður þeirra brýtur bein
við bjargsins harða fót.
Þar er í búi býsiia hart
og bömin köld og svöng.
Þar vantar brauð, þar vantar maw
þar vesöld býr og þröng.
Hvað út þau tóku enginn veit,
því allt var dmiða nær.
Þau eru komin öll á sveit,
en auður drúpir bær.
Við nesið drynur dag og nátt
hjá dröngum úfinn sær.
Og bnmsins löður leikur dátt
með lík við bjargsins tær.
Þetta kvæði lærði ég af mömmu mi11111
er ég var innan við fermingu, sennile£‘l
8—9 ára — nú 77 ára. Ekki veit ég 11111
höfundinn. Hefði gaman af, ef þú teld11
þér fært að birta það í blaðinu —- 1116
fyrirspurn um höfund.
Sigríður Einarsdóttii'■
Heimilisblaðið vita nafn hans.