Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1918, Page 66

S<<<A<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<C<<C<<<<<<<<<<<<C<<<<<<<C
<3>——•§"—'&'r^——•#——“$>
Eg\ hinn mikli.
(Gömul helgisaga.)
Einu sinni var konungur, sem réði fyrir ríki einu í Kær-
leiksvanalandi. Hann var friður sýnum, hraustur og vel að
sér, en fullur ofástar á sjálfum sér og frábærlega dramb-
samur, og í því efni voru þegnar hans eins. Hver einstakur
elskaði ekkert annað en sjálfan sig. Konungurinn hét Eg og
þjóð hans sæmdi hann tignarnafninu hinn mikli. Daglega
har hann skrúða alsellan gulli og gimsteinum, en augu
hans voru hörð og köld og af allri persónu hans stóð
kuldi. Síðla kvölds bar Iírist að hliði höfuðhorgar rikisins.
Varðmaður stóð við hliðið, og spurði hann að nafni og
erindi. —
Hann svarar: »Eg er Jesús Kristur, mannsins son, og er
hingað kominn til að gefa öllum hugsvölun, sem bágt eiga,
og þeim hvíld, sem þreytlir eru. Leyf mér að koma inn í
borgina«. —
Varðmaðurinn rak upp háan hlátur og mælti: »Sértu
Jesús Kristur, mannsins son, þá haf þig héðan brott hið
bráðasta. Oss líður öllum vel og vér þörfnumst engrar
bjálpar, en sjálfur sýnisl þú hjálparþurfi. Hví skyldi eg
þá leyfa þér inngöngu i borgina?«
Að svo mæltu læsti varðmaðurinn borgarhliðinu. En,
04