Heimir - 01.05.1905, Síða 20

H EI M I R
116
Þótt íariö sé frá Winnipeg til Boston hvíldarlítiö, unz komiö er
á áfangastaðinn, ber fátt þaö til titla eöa tíðenda, að í frásögur
sé færandi. Strax og fariö er upp í farþegjavagninn og sezt er
niöur, varpar maður allri sinni áhyggju upp á C. P. R. og bíöur
allra átekta, unz komið er að takmarkinu. Fæst af því sem fyrir
augaö ber framan af leiöinni, er heillandi eöa seiöandi manni
með nokkurn vegin sjón. Það er miklu heldur furöuvert, hversu
guð getur átt mikiö af óbyggðu og óbyggilegu landi í Canada,
eins og þó er látið af kostum þessa lands. Svo langt sem augaö
eygir eru hrjóstrugar eyöimerkur og skógar, brunnir, kræklóttir
og illa vaxnir. Landiö allt grýtt, öræfalegt og aö heita má ó-
byggt, svipaðast sem þaö væri afréttarland andskotans, þar sem
haldiö væri til haga aflóga fé undirheima, eiturormum, nööru-
kyni auk fleiri kögurbarna, er heimzt hafa héöan í heldur rýrum
holdum. Grjótiö er hvarvetna upp úr, og víöa sér ekki í svart-
an svörð.
Þaö er ekki fyr en dregur í námunda viö höfuðstaöinn
(Ottawa), að landiö fer aö taka breytingum og fríkka aö mun.-
Það er aö morgni hins þriöja, þá fariö er frá Winnipeg. Þar
fyrst hefst mannabyggö, og þar er víöa fagurt yfir aö líta.
í Ottawa höföum viö hálftíma dvöl og fór eg þar í fyrsta
skifti ofan, mest til þess aö geta betur horft í kringum mig, og
svo til þess aö anda aö mér lofti höfuöstaöarins, ef svo vildi
verkast, aö færst gæti yfir mig á þeim háhelga staö andi Cana-
disku þjóöarinnar, sem meö þeim undrakrafti úteys sér hvern
Drottningar- kongsins- og íslendingadag, að „útaf bikar vorum
flóir."— En andinn kom ekki. Að vísu kom til mín maður í ■*
gljáandi klæöum, svo aö sem næst voru þau skínandi, og-bauö
mér brennivín, en eg afþakkaði þaö í mesta flýti, og fór aö flýta
mér aö komast til sætis aftur. Er lestin var komin af staö, iör-
aöi mig stórlega hræðslu þeirrar, er tók mig við aö sjá manninn
í gljáklæöunum. Eg haföi gleymt hálfu erindinu, er eg fór of-
an úr lestinni, en það var aö líta, þótt ekki væri nema í svip,
sýnina sjálfa, Bolc og Grand Trunk, en nú var allt um seinan,—
lestin brunuö af staö, og höfuöstaöurinn óöum aö felast í fjar-
lægðinni.