Heimir - 01.11.1910, Qupperneq 17

H F. I M I R
65
kyrkjuþing í Trent áriö ic>y6 var þetta mál tekiö til meöferöar.
Taxil sat á því þingi í rnesta yfirlæti. Mynd af bonum var
hengd upp meöal mynda af öörum helgum mönnurn og dýrling-
mn. Sannanir voru færöar fram fyrir tilveru Díönu Vaughan.
En tveir Þjóöverjar voru nógu djarfir til aö neita því aö trúa frá-
sögnuin hennar og tilveru. Var þá sett nefnd í rnáliö- Nefnd
þessi gat hvergi fengiö skýrteini frá neinum hiskupi kyrkjunna
um yörun og skírn ungfrú Vaughan. Foru þá blöö Og tírnarit
Jesúítanna aö láta minna til sín heyra um þetta mál. Arið
1897 gjöröi Taxil játningu sína eins og fyr var frá skýrt. Hann
gjöröi þaö á þann hátt aö hann efndi til samkomu mikillar í
sal Landafræöis féiagsins í París. Hann auglýsti mikið og
merkilegt prógram. Þar komu saman um 308 manns, mest
jrrestar og háttstandandi embættismenn kyrkjunnar. Þegar allt
var undirbúiö kom Taxil sjálfur fram á ræönpallinn og skýröi
frá því, hvernig hann heföi haft hina miklu kaþólsku kyrkju,
meö sínum óskeikula páfa, með öllum sínum klerknm, biskup-
um og Cardinálutn, aö leikfangi í tólf ár, Hann dróg þá sund-
uríháði og þegar hann haföi lokið erindi sínu gekk hann út úr
sainum og þar meö var skemtuninni lokiö. Þessi saga sýnir ef
til vill betur en nokkuö annað ástandið innan kaþólsku kyrkj-
unkar; einkum þó menntunar ástand lderka stjettarinnar.
AFLEIÐINGAR ÞESSA ATVIKS.
Aö sönnu höföu inargir af hinum vitibornari prestum kyrkj-
unnar á Þýzkalandi veriö farnir aö mótmæla og gjöra uppreisn
gegn þessu fargani áöur en Taxil gjöröi játningu sína; en allur
fjöidinn bæöi þar og annarstaðar trúði í blindni (eöa lézt trúa)
til hins síðasta. En við játninguna kom hik á marga hinna
trúuöu. Margir franskir prestar þoldu ekki smán þessa og
gengu úr kaþólsku kj'rkjunni. Atvik þetta haföi líka aðrar af-
leiöingar. Þaö kom því til leiðar aö klerkar fóru aö hugsa ai-
varlega um ástandiö innan kyrkjunnar og heimta betur menntaöa
prestastjett. Andlegir straumar, hugsunar og rannsóknar sern
hingaö til höföu veriö stíflaöir, löngunin, setn hiugaö til haföi
veriö þögul, eftir því aö kyrkjan serndi sig meir eftir nútíöar
menning; hin heita, djúpu þrá eftir því aö kaþólsk guörækni