Kirkjuritið - 01.03.1935, Blaðsíða 9

Kirkjuritið.
Einn af hornsteinum kristninnar er friSþægingin,
eða sú staðreynd, að fyrirgefning syndanna stendur í
órofa sambandi við dauða drottins Jesú Kiists á krossi.
hessi óviðjafnanlega óg volduga staðreynd er svo mikil,
að enginn maður, engin öld né djúphvggjustefna fær
:ikilið hana til lilitar. Hver kynslóð hefir revnt á sína
vísu að tileinka sér sannindi hennar. Og nú er það til-
gangurinn með þessum orðum að reyna að lýsa frið-
bægingunni á máli nútímahugsananna, þannig, að gildi
hennar og nauðsvn verði Ijós vorrar líðar mönnum.
Margir guðræknir menn hafa fundið og finna enn hjá
krossi Ivrists frið og kraft, og þarf enga heimspekiskýr-
ingu á þeirri reynslu. En það skvldi þó ekki letja oss
þess, að gjöra skynsamlega grein fyrir trú vorri. Trú,
sem horfir frá sjónarhæð skvnseminnar, mun geta greint
hetur sannleiksheiminn, er ekkert mannlegt auga hefir
enn kannað.
Orðin itersónuleiki og sálarfræði eru nú
mj’ög notuð, þegar segja skal frá venju-
legri reynslu manna. Með sama hætti má
Forn sannindi,
sögð á ný.
einnig iýsa friðþægingunni, enda þótt þar sé um eilif
sannindi að ræða. Og út frá þvi skulum vér nú ganga
og íhuga liana með lotningu og trausti.
") Höfundurinn var um 20 ára skeið kristniboði á Ceylon,
en hefir síðan verið forstöðumaður Ridley Hall í Cambridge.
Hann er talinn einn af ágætustu mönnum biskupakirkjunnar á
Englandi.