Kirkjuritið - 01.03.1935, Qupperneq 27

KirkjuritiS. Kirkjudeilan á Þýzkalandi.
115
Beyer, sem þá var fulltrúi prússnesku kirkjunnar í ráðu-
neyti hans. Þessi lög leystu kirkjuna i rauninni undan
,,Aría-greininni“. En rétt fyrir jólin gaus eldurinn upp
að nýju, magnaðri en áður. Hin kirkjulegu æskulýðsfé-
lög höfðu áður unnið það óhappaverk að gera Múller
að verndara sínum, nú lét hann hafa sig til þess að levsa
þau upp og innlima þau í Hitlers-æskuna; gremjan varð
meiri en áður. Lútersku biskuparnir lýstu yfir því, að
þetta væri ólög'legt, þar sem það væri gert gegn vilja
þeirra og allra formanna félaganna, en þau sviftu rikis-
hiskupinn tafarlaust verndarumboðinu, samband K. F.
U. M. í Vestur-Þýzkalandi, með 70 þús. meðlimum, sím-
aði Hitler og hað hann að ógilda fyrirskipunina, því að
hún væri hvorttveggja í senn ólögleg og óframkvæman-
leg, krislileg stúdentafélög, fjöldi guðfræðiprófessor-
anna og prestanna sendu mótmæli.
Arið 1984 gekk i garð. Hátíðadagana hafði ríkisbisk-
npinn notað til að „átta sig“ og 4. jan. gefur hann út
ný lög. Hann ónýtir lögin frá 8. des., heimtar aftur
fullkomna hlýðni kirkjunnar við „Aría-greinina“ og
bannar alla gagnrýni prestanna á kirkjustjórninni og
hótar þeim, sem ekki lilýðnast, aðför að lögum: Embætt-
ismissi, fjársektum og fangelsunum!
Andstæðingarnir svöruðu og brulu bann ríkisbiskups
með því að lesa upp í guðsþjónustunum áköf mótmæli
gegn hcfnum og heimta samvizkufrelsi. Þetta gerðu um
8500 prestar, og mótmælin enduðu á því, að gegn rikis-
biskupnum verði kirkjan að halda fast við þann sann-
leik, að framar beri að lilýða Guði en mönnum.
Nú var samþvkt af háðum aðiljum að leggja kirkju-
deiluna undir dóm Hitlers. Eftirvæntingin var mikil, því
að menn bjuggust við, að hann mundi greiða úr mál-
unum. 25. jan. tók hann málið fyrir. Fundinn sóttu
margir þýzk-kristnir fulltrúar, lútersku biskuparnir þrír
áðurnefndu og Niemöller prestur, formaður neyðarsam
bandsins, fvrir ríkisins hönd Hitler, Frick og Göhring.
8*