Kirkjuritið - 01.03.1937, Qupperneq 39

Kirkjuritið.
Laus blöð.
117
1 kristilegum efnúm sem ísland. Enda sé ekki á góðu
v°n. Hér hafi aldrei i allri sögu landsins nein kristileg
vakning risið — biskupinn hafi sjálfur sagt það, og
*lann megi vita það annar eins sögumaður — og sá
guðfræðisprófessor, sein lengi hafi haft forystuna, hafi
Verið spíritisti. Nú sé hann raunar dáinn. Kristindómur-
lnu muni iiverfa af íslandi, ef þar komi ekki trúar-
vakning.
Ummælin Engum þeim, sem kvnst hafa próf. Ilall-
... . eshv eða ritum hans, munu hafa komið
^Var^ þessi ummæli a ovart. Pau eru nakvæm-
lega eins og við mátti búast. Sjónarmið
l>ans er þröngt, en vísvitandi mun hann í engu vilja
úalla réttu máli. Þó liefir hann farið skakt með orð
'fóns hiskups Helgasonar, eftir því sem biskupinn hefir
Sagt mér. Biskupinn sagði aðeins, að íslendingar liefðu
ahlrei átt neinn Hans Nilsen Hauge, en það er ekki
sa>na sem að hér hafi aldrei orðið nein kristindóms-
vakning. Enda fer fjarri því, að hennar verði livergi
vart i kristnisögu landsins. Og einmitt sá maður, sem
l)rof. Halleshy kennir auðsjáanlega mesl um afkristun-
uia hér á síðustu tímum, Haraldur prófessor Níelsson,
koni slíkri hreyfirigu af stað. Hann vakti til kristinnar
ó’úar hæði í sveilum og kaupstöðum fjölda manns, sem
aður lét sig kristindóminn engu skifta. En auðvitað telur
Próf. Halleshy þá vakningu ókristilega, og mun ofvaxið
uiannlegum mætti að leiðrélta þá skoðun lians.
Pundarhöld Úf af þessum ummælum próf. Halleshys
nr, . urðu fundarhöld liér i hænum og útvarps-
°g andmæli. * ... ,
umræour og voru samþykt andmæti gegn
þeim. En þeirra þurfti ekki við lil verndar minningu
Uaralds Níelssonar. Þjóðin liefir þegar lært að mela
hann að verðleikum og æfistarf hans, og við því áliti
111 un próf. Hallesbv naumast tiagga. Það hrynur ekki
fyrir orðum einum og þeim órökstuddum. Og það er
uiisskilningur, að hver fjarstæða fái eittlivert gildi, sé