Kirkjuritið - 01.03.1941, Blaðsíða 6

84
MarZ'
Magnús Jónsson:
Eg byrja á Páli. Það er að vísn ekki sögulega rétt, en
það verður ósjálfrátt. Hann gnæfir svo hátt, að augun
liljóta að nema staðar við liann. Hann er eins og tindur
eða brún Hermons, sem sker sig upp úr mistrinu og sést
hundruð kílómetra.
Svo hátt gnæfir Páll, að margir hafa, bæði fyr og
síðar, viljað telja hann raunverulegan liöfund kristn-
innar, þ. e. a. s. þeirrar kristni, sem út um löndin fór,
höfund kirkjunnar, höfund guðfræðinnar. Mér hefir
stundum þótt það æði kynlegt, að þessi trú skuli þn
kölluð kristni, eða livað menn eru þá að tala um Krist,
því að ef Páll á alla þessa stefnu, sem lifði, þá vitum
við í rauninni svo sem ekkert um liitt. Kristur og kenn-
ing lians var þá ekkert annað en eitt af þessum fyrir-