Kirkjuritið - 01.03.1944, Blaðsíða 15
Kirkjuritið.
Séra Jóhann Þorkelsson.
93
vera með Kristi, því að það væri mikln betra“. (Fil.
1. 23.).
En þessi er einmitt minningin og' hin skýra mynd,
sem geymist um þennan mann: Hann var með Kristi. Trú
sinni á Jesúm Krist gat hann lýst með þessum orðum:
Mitt líf er sjálfur hann.
Játningin og lofgjörðin. Hvorttveggja var séra Jóhanni
eðlilegt. Oft hefir hann komið inn í þetta kirkjuhús, og
í lijarta lians hafa búið þessi heilögu orð: „Gangið inn
um hlið Drottins með þakkargjörð, í forgarða hans
með lofsöng“. (Sálm. 100.). Oft hafa varir lians mælt
þau orð, sem heima áttu í hjartanu: „Lofa þú Drottin,
sála mín, og allt, sem i mér er, hans h&ilaga nafn“.
(Sálm. 103. 1.).
Margar prédikanir hefir séra Jóhann flutt í þessum
söfnuði. Á undan guðspjallslestri liafði hann ávallt yfir
þessi orð: „Lofið Drottin allar þjóðir, vegsami hann
allir lýðir, því að náð hans og trúfesti er staðföst yfir
oss eilíflega. Hallelúja“. (Sálm. 117).
Þetta voru tónarnir frá liinu himneska, eilifa lof-
sönglagi. Þetta lag' kunni séra Jóhann svo vel, að hann
fór aldrei út af laginu.
Hér var lofsyngjandi prestur. Þegar ég hugsa um séra
Jóliann, sameinast minningin um hann mörgum orðum
Heilagrar ritningar. Hvert heilagt orð á eftir öðru kemur
í huga minn, og ég segi: Hér er myndin af séra Jóhanni.
Ég er að lesa í Biblíunni, og ég horfi á þessi orð: „Eins
hefi ég beðið Drottin, það eitt þrái ég, að ég fái að
öveljast í liúsi Drottins alla æfidaga mína, til þess að
fá að skoða yndisleik Drottins, sökkva mér niður í
kugleiðingar í musteri hans“. (Sálm. 27. 4.).
Þessi hugleiðing fylgdi séra Jóhanni fram að síðustu
stund, hugleiðing um náð Guðs og trúfesti. Oft vitnaði
liann í þessi orð: „Vér vitum, að þeim, sem Guð elska,
samverkar allt til góðs“. Hann sagði: En hve mér þvk-