Kirkjuritið - 01.01.1948, Qupperneq 24

22
KIRKJURITIÐ
Og auðvitað hefir endurreisn staðarins eftir jarðskjálft-
ana kostað hann geysimikið fé. En þó blómgaðist fjárhagur
hans vel, og var ávalt talinn góður.
Jafnframt prestsstörfunum bættist á séra Valdimar
fjöldi annarra trúnaðarstarfa í þarfir kristindóms og kirkju,
sveitar og héraðs. Er það eigi ofmælt, að hann var á mann-
dómsárum sínum talinn sómi og prýði héraðs síns, og átti
þar óvenjulegu trausti, virðingu og vinsældum að fagna.
Enginn maður í Árnessýslu varð víðkunnari um það leyti
en séra Valdimar Briem. Olli þar auðvitað mestu um sú
hylli, sem hann aflaði sér með sálmum sínum, en einnig
glæsimennska hans, gestrisni og höfðingskapur.
Kirkjuleg störf séra Valdimars auk prestsskaparins urðu
mikil og merk. Verður vikið að ritstörfunum og sálma-
kveðskapnum síðar. En hér má þess geta, að hann var
settur prófastur Árnessprófastsdæmis 12. nóv. 1896 og sið-
an skipaður í það emþætti. Lét hann. af prests- og prófasts-
störfum samtímis, vorið 1918. Tók þá við Stóra-Núps-
prestakalli Ólafur sonur hans, er verið hafði aðstoðar-
prestur hjá honum síðan haustið 1900. Árið 1878 var hann
af Pétri biskupi settur í nefnd þá, er vinna skyldi að útgáfu
nýrrar sálmabókar. Voru félagar hans í nefndinni þeir
séra Helgi Hálfdanarson, séra Matthías Jochumsson, Stein-
grímur skáld Thorsteinsson, séra Björn Halldórsson í Lauf-
ási, séra Stefán Thorarensen og séra Páll Jónsson í Viðvík.
Kom sálmabókin fyrst út 1886. Þá var séra Valdimar á
prestastefnu 1892 kjörinn, ásamt séra Helga Hálfdanarsyni
og Þórhaili Bjarnarsyni síðar biskupi, í nefnd til að endur-
skoða handbók presta. Kom út frumvarp til nýrrar hand-
bókar presta árið 1897, en því máli var síðan frestað, þar
til er önnur nefnd lauk verkinu, og ný handbók presta var
gefin út 1910. — Þá er sett höfðu verið lög um vígslu-
biskupa, og prestar Skálholtsstiftis skyldu kjósa vígslu-
biskup fyrsta sinni árið 1909, þótti það sjálfsagður hlutur,
að kjósa séra Valdimar Briem. Var hann vígður biskups-
vígslu í Reykjavíkurdómkirkju 28. ágúst 1910, og þótti