Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1948, Síða 43

Kirkjuritið - 01.01.1948, Síða 43
DR. THEOL. VALDIMAR BRIEM 41 glettin tilsvör og léttir gamankviðlingar. Mörgum þótti hann geta verið nokkuð stríðinn. En sjaldan kenndi elfara- glettu i gamni hans, heldur léttrar fyndni og góðlátlegrar kymni, svo sem votta ýms tilsvör hans, sem geymzt hafa. Hlífði hann jafnvel ekki sjálfum sér í gamninu, er svo bar Undir. Séra Friðrik J. Bergmann segir svo frá, að þá er hann heimsótti séra Valdimar sumarið 1899, hefði prófast- urinn -— en svo var hann ævinlega nefndur í sveit sinni — rffitt við sig um ádeilur Vesturheimspresta á íslenzku þjóð- hirkjuna. „Þóttist þá séra Valdimar hafa tekið til sín allt, sem við höfðum skrifað og sagt um kirkjulega ástandið, °g gjörði það auðvitað aðeins til þess að stríða okkur.“ Lengi var hjá þeim prófastshjónunum á Stóra-Núpi hona sú, er Þóra hét Ólafsdóttir, greindarkona, og andað- ist hún í hárri elli þar á staðnum. Var hún jafnan virt og Vel haldin af þeim hjónum. Eitt sinn bar svo til, er Þóra gamla ræddi við prófast, að hún hrósaði happi yfir því, að hafa aldrei gifzt, því að hjónabönd færu oft illa. Þá sagði Prófastur við Ólöfu konu sína, er kom inn rétt í því: ,,Nú er hún Þóra að vorkenna mér að vera giftur þér.“ Sjálfur minnist ég þess, er ég var staddur að Stóra-Núpi Urn sumar, nokkrum (5—6) árum fyrir andlát séra Valdi- uiars, að við vorum þá úti í kirkju. Var þá séra Valdimar að sýna mér altaristöflu Ásgríms Jónssonar: „Fjallræð- Una“. Ræddum við nokkuð um einstök andlit á myndinni, er okkur þótti bera svip vissra samtíðarmanna. Benti þá séra Valdimar á virðulegan og höfðinglegan mann meðal áheyrendanna á myndinni, hvíthærðan og hvitskeggjað- an og skrýddan prestaskrúða, er eigi virtist með öllu ólík- Ur honum sjálfum, og sagði: „Og svo er þarna gamall Farisei.“ Eins og fyrr er getið, hafði ég eitt sinn verið smala- drengur á Stóra-Núpi tvö sumur. Þegar ég kom fyrst í hlað hins fallega bæjar upp við brekkur Núpsins, klökkur af heimþrá til móður minnar, biðu þeir lestamannanna á hlaðinu feðgar, séra Valdimar og séra Ólafur, er þá hafði
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.