Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1948, Side 81

Kirkjuritið - 01.01.1948, Side 81
ÁVÖRP TIL SÉRA FRIÐRIKS FRIÐRIKSSONAR 79 undir skólalærdóm sinn. Teljum vér oss það fremur til ágætis un lýta, að vér erum ágjarnir á ágætismenn, sé ráðvendni gætt i því efni. — Þá var oss og kunnugt um, að heiðursgestur vor hefir ávallt unnað Skagafirði og dáð fegurð héraðsins. Hins vegar gengum vér þess eigi duldir, að vér höfðum ekki á að haga móttökunum við heiðursgestinn með þeirri rausn °S prýði, sem hann verðskuldaði, og að allmjög mundi bresta a Veizluhöld og þessháttar ytri vegsemd, á við það, sem nú tíðkast í auðæfum höfuðstaðarins. En allir þeir, er þekkja hinn fordildarlausa gest vorn, Ijúfmennið mikla, setja þetta ekki fyrir sig. Og vér vonum, og vitum það raunar, að hann hefir tekið boði voru og öllu, sem hér hefir að höndum borið, ^eð hinni alkunnu ljúfmennsku sinni og lítillæti. 1 upphafi þessara ávarpsorða komst ég svo að orði, að ég taldi ^ér til heilla, að vera nú hér ásamt séra Friðrik á Hólastað. Hg vil bæta því við, að ég hefi aldrei með honum verið nokkra stund æfi minnar svo, að það hafi ekki orðið mér til heilla og sálubóta. Pöstudaginn 8. ágúst hélt séra Friðrik austur yfir Stóra- Vatnsskarð, inn í hérað vort. Við mættumst þá í Varmahlíð. Síðan hefi ég verið með honum allar þær stundir, sem ég hefi uiatt af sjá vegna anna. En ég hefi verið svo óheppinn, að sam- stundir okkar hafa orðið færri en ég ætlaðist til, og veldur þvl sjukleiki á heimili mínu. En allar samverustundir okkar hafa orðið mér nú sem fyrr heilla og gleðistundir. Svo myndi og hverjum þykja, sem kynnzt hafa heiðursgesti vorum. Ég veit, að séra Friðrik hefir fundið það, hvarvetna sem hann hefir komið hér í Skagafirði, að hann er hinn mesti aufúsugestur meðal Skagfirðinga. Og svo mun verða hér eftir, hvar sem hann kemur í þessari heimsókn sinni. Ég vil nú binda enda á þessi ávarpsorð mín með því að votta honum í nafni sýslunefndar vorrar og allra Skagfirðinga hjart- anlegar þakkir fyrir komuna hingað, — að hann gerði oss þann sóma að þiggja heimboð vort. Ég vil mega vona, að koma hans hingað hafi orðið og verði honum til ánægju, og að fagrar hyggðir fjarðarins okkar hafi bætt honum upp það, sem að öðru leyti var ábótavant við móttökurnar af vorri hálfu. Allar beztu heillaóskir vorar fylgja þér, séra Friðrik. Og að lokum vildi ég sagt hafa:
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.