Kirkjuritið - 01.01.1954, Síða 20

18
KIRKJURITIÐ
kalla má sprengdur í loft upp. Honum var lokað og allir
reknir, þeir yfirheyrðir og þjarmað að þeim á allan hátt.
— Já, reyndar, í þessum voða bekk var hann. Og hann
hefir meira að segja skrifað um það. Og ég get um þetta
svo vandlega vegna þess, að ég verð að játa, að þessi starf-
semi heiðursgestsins, ærslin og ólætin, eru með veiga-
minnstu þáttunum í ævistarfi hans, svo að því verður
að tjalda, sem til er.
Kunningsskapur okkar hefst í raun og veru ekki fyrr
en haustið 1909, þegar hann kemur, hafandi í millitíð tekið
stúdentspróf með ágætiseinkunn og svo heimspekipróf og
hebreskupróf í Kaupmannahöfn, vafalaust líka með sóma,
og setzt í Prestaskólann. Þar kynntist ég þá fyrst þessum
mikla bókamanni og lærdómshesti, og er ég þar með kom-
inn að þeirri hlið á ævistarfi hans, sem líklega er megin-
þátturinn í hans æfistarfi, þó að um stund væri hann við
önnur störf. En hann kemur að guðfræðideild Háskólans
1928 og hefir kennt þar síðan, sérstaklega biblíuskýringu
gamla og nýja testamentisins.
Hér er vitanlega hvorki stund né staður til þess að ræða
vísindastarfsemi prófessors Ásmundar. Það væri nægilegt
efni í heilan fyrirlestur eða tímaritsgrein og verður vafa-
laust frá því gengið á sínum tíma. En ég vil hér aðeins
segja það sem mína sannfæringu, að lærðari mann í þess-
um fræðum hefir Háskóli vor ekki fengið, hvorki í gamla
testamentis- né nýja testamentisfræðum, að öðrum ólöst-
uðum. Get ég þó eðlilega betur dæmt um nýja testamentis-
fræðin. Bækur þær, sem hann hefir ritað og gefið út um
þau efni, standa alveg skrumlaust á efsta þrepi þess, sem
í þeim fræðum er unnið á vorum tímum að lærdómi og
vandvirkni, og væri óhætt að gefa þær út á hvaða máli
sem væri — þær yrðu alstaðar til sóma og í fremstu
röð. Nefni ég þá sérstaklega þrjár af þeim: Bók hans um
samstofna guðspjöllin, skýringar hans á Markúsarguð-
spjalli og bók um æfi Jesú. Þær eru margra ára verk, studd-
ar bæði bóklestri utan lands og innan, kennarareynslu