Kirkjuritið - 01.12.1967, Síða 17

KIRKJURITIÐ
447
i ztu söfnuSi sína. Þar voru niðjar íslenzk-norska kynstofns-
llls að veslast upp, yfirgefnir af öllum, gleymdir af flestum.
En síðasta íslenzka lieimildin um norræna byggð á Græn-
andi er falleg. Þar votta prestar tveir, síra Indriði Andrésson
°íí síra Páll Hallvarðsson, að gefin Iiafi verið sainan í Hvals-
eyjarkirkju að undangengnum þrem lýsingum, Þorsteinn Ólafs-
s°n og Sigríður Björnsdóttir.
^fir hjónavígsluathöfninni í Hvalsey þennan sunnudag í
September 1408 er engin ófriðarblika, enginn feigðarblær á
Pessu fólki. Hver urðu örlög hjónanna, sem þennan dag voru
það er saga, sem enginn kann að segja í dag.
En þegar þessi síðasli atburður, sem ritaðar, íslenzkar heim-
'ldir greina frá, gerist, fullnægir grænlenzka kirkjan enn sín-
11111 skyldum.
bað er sólskin yfir þessum degi ungu brúðhjónanna í Hvals-
e'- Uni kórgluggann á þessari merkilegu kirkju, sem enn er
•'öulega varðveitt, streymir sólskinið. En í lífi þessa fólks
'ar sólarlagið í nánd.
in' viö ájram siglingunni. Stefna VSV. — l'ctta færði Kólumbus
■ 1 1 skinsbók sína dag eftir dag, á leiðinni yfir veglaust NoriVur-Atlants-
,i|u<V. 13]jnj
von og ldjóiV örvænling bljóla aiV bafa skipst á í buga bans
j'iciVan á jiví stóiV. AiVstæiVurnar voru bér um bil eins illar og bugsast
• Storniarnir liöfíVu berjað á leiðangursskipin. Pinla hafði niisst stýrið.
|,| ‘Pshafnirnar á ölluin þrem skipunum bótuðu uppreisn. Liklegt að
i kafi að Kólumbusi að jietla fyrirtæki væri vila voiilaust. En liann
iii 11 lekið stefnuna samkvæml því, sem bugboð og skynsemi sögðu bon-
i 1 01 um að væri rélt, og liann hélt förinni áfram af slálharðri jirá-
K'ákif
<ni.
i Nú á tímuni er sem áður jiörf jiessa bugrekkis og fastlyndis. Á dögum
j 'úa, efa og lifsleiða cr liollt að minnast orða jiessa mikla siglingamanns:
” ai|g héldum við siglingunni áfrain." — Cornelia Otis Skinnar