Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.10.1969, Blaðsíða 21

Kirkjuritið - 01.10.1969, Blaðsíða 21
KIRKJUHITIÐ 355 Unarheimilisins Grundar ern hér fluttar kveðjur og þakkir, eUinig frá Elli- og dvalarlieimilinu Ási í Hveragerði. En þess- U1n heimilum var hann tengdur allt frá stofnun þeirra. Biskup íslands getur ekki verið viðstaddur hér í dag vegna anHa. En liann biður fyrir persónulegar kveðjur frá sér og "ínilegar þakkir. Jafnframt biður liann fyrir þakkarkveðjur ^’á kirkju Islands, um leið og minnzt er ómetanlegs starfs séra ^igurbjörns í þágu liennar á liðnum áratugum þessarar aldar. Konan mín biður fyrir alúðar kveðjur. Ástvinirnir mörgu kveðja hér með trega og lijartans þökkum ’-vininn sinn látna, er sefur hér liinn síðsta hlund“. „Þegar góður vinur frá oss víkur, þá verum örugg, þó hann fari heim, því Faðirinn er ráðhollur og ríkur, sem ræður jafnt um allan hnattageim. Að heilsast, kveðjast, svo er lífsins saga, — viS sjáumst máski eftir fáa daga“. — o — Ævi séra Sigurhjörns er lokið. Ævisaga lians minnir mig á i'ásögu, sem er eitthvað á þessa leið: Ungur tápmikill og liraustur maður heyrði sagt frá því, að vaeri valdamaður, sem væri voldugri og sterkari en sá sterk- ,lsti og voldugasti í sveitinni hans. Ungi maðurinn lagði því af sl‘ið, til að leita þessa mikla manns, til þess að ganga í þjón- Ustu hans. Þar varð liann þess var, að konungur landsins myndi J ra voldugri og sterkari, en þcssi maður. Hjá konunginum °u,st hann að raun um, að til væri annar sterkari og voldugri, það var Dauðinn. Ungi maðurinn gekk því á fund Dauðans. , e"ar hann hafði dvalið þar um skeið, voru þeir, ungi maður- "“i og Dauðinn, eitt sinn á ferð. Leið þeirra lá þar um, sem ^r“ssmark með líkneski af Kristi stóð við veginn. Þegar þeir ^°“iu í námunda við krossinn, liopaði Dauðinn óttasleginn. ,"!íi maðurinn spurði: Hví óttast þú Krist? — Hann liefir ‘fírað mig. Hann er sterkari og voldugri en ég, svaraði Dauð- jUu' — Og ungi maðurinn gekk í þjónustu Krists, sem liann Jotlega sannfærðist um, að væri voldugastur og sterkastur. I u“gur fór séra Sigurbjörn út í lieiniinn, til þess að leita U“s voldugasta og sterkasta. Eins og svo margir ungir memi,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.