Kirkjuritið - 01.10.1969, Síða 8

342
KIRKJ URITIÐ
dauflegt efni og tilbreytingarlaust frá sunnudegi til sunnudags.
Á ég þar ekki við inniliald eða framsetningu þeirra predikana,
sem þar eru fluttar, lieldur liitt, að hve takmörkuðu leyti
eiginleikar sjónvarpsins eru liagnýttir í þessum þætti, l>ve
sjaldgæft það er, að þar sé skírskotað til auga sjónvarpsnot-
andans með umtalsverðuni liætti. Þessu veldur að sjálfsögðu
vankunnátta allra þeirra, er að þáttunum standa og þar
leiðandi getuleysi til að beita Iiinu nýja fjölmiðlunartæki að
gagni. Verður ekki úr því bætt nema með tilkomu sérmennt-
aðs manns á vegum kirkjunnar, er liafi það lilutverk að bua
umrætt efni í hendur sjónvarpsins og aðstoða þá presta, er
að því vinna við undirbúning allan.
1 þessu sambandi verður ekki bjá því komizt að geta þeirrar
tregðu, sem gætt befur í viðbrögðum útvarpsráðs varðandr
endurbætur á sjónvarpsefni kirkjunnar, að ekki sé minnzt a
fjölgun dagskrárliða. Um liið síðarnefnda má benda á þá ósb
kirkjunnar, að dagskrá sjónvarpsins 1 júki með stuttri kvöld'
bæn, en þar er um að ræða efni, sem án alls efa yrði vel þegjð
af verulegum hluta sjónvarpsnotenda. Sú ósk hefur ekki veri
uppfyllt, þrátt fyrir eindregin tilmæli, og gefur sú synjutj
nokkra liugmynd um ástand, sem tæpast verður við unað ti
lengdar.
Prestastefna Islands árið 1968 ræddi samskipti kirkjunnat
og fjölmiðlunartækja ítarlega, gerði ýmsar samþykktir þar a
lútandi og kaus að lokum nefiul, er halda skyldi áfram þelI1j
tilraunum, sem brotið liafði verið upp á. Nefnd þessi hefur nl‘
starfað um eins árs skeið, og hefur reynsla hennar orðið til
staðfesta það álit, sem í uppliafi kom fram og liér hefur veri
drepið á, að á þessum vettvangi þarfnast kirkjan sérbæfðja
starfsmanna, fjölmiðlunarfulltrúa, er liefur nokkru starfsl1'
á að skipa og getur með raunhæfum liætti annað þeim veJ
efnum, sem fyrir liggja. Stofnun slíks embættis þolir enga hi ■
Viðleitni okkar allra, sem livorki böfum tíma né kunnáttu ^
að liagnýta fjölmiðlana sem skyldi, er og verður fálmkeUJJ
og ómarkvís, svo lengi sem við ekki lútum leiðsögn sérfróðr11
manna. Er því skylt að leggja áherzlu á þessa brýnu nauðs)11
og bera liana fram fyrir blutaðeigandi yfirvöld af linu11
lausri einurð, unz nokkur umskipti verða.