Kirkjuritið - 01.03.1970, Blaðsíða 15

KIHKJURITH)
109
Þá
11 mætti spyrja: Eru uppdrættir af kirkjugörðum alls stað-
J1 ll I ■ Fylgir lýsing á minnismerkjum? Þótt víða muni til
^Ppdrættir af görðum, sem í notkun eru, er liætt við að nokk-
U 8k°rti á varðandi liina eldri. Og hvað um legstaðaskrána
það sem á henni skal standa? Komi í ljós, að víða vanli
i'VstaÓjiskrá, er nauðsynlegt þyki, að til sé, er þá ekki einboð-
j)ar sem ekki eru sérstakir kirkjugarðsverðir, að prestur
1011 hana, þar sem í lians höndum eru allar þær upplýsingar,
01)1 1 skránni eiga að standa?
—gning eldri kirkjugarða lilýtur alltaf öðru hverju
ik k°ma 11 dagskrá. Einboðið virðist að slétta yfir þá, þegar
'eoinn tími er liðinn og hætt er að hirða um leiðin, þau
11 grusigróin og tímans tönn liefur vuinið á ])ví verki, sem
'0 Slnn sclt' svip á leiðin. Þó munu dæmi þess, að erfitt sé
framkvæma, þótt lagabókstafur sé að haki, því að oft er
'j|l. m'khim tilfinningum bundið.
'ið ^leflr n°kkuð verið rætt um störf sóknarnefnda og varp-
vk'/' 11,1 ýmsum spumingum án þess að gera nein tæmandi
1 ■ Enda fyrst og fremst umræðugrundvöllur til fyllri skila
eða^viðbótar.
^ afall'tið er víða margt vel unnið með starfi sóknarnefnda
h ol)ður vilji til að leysa það sem bezt af hendi. Hins vegar
11,1 aðstæður til þeirra hluta vera mjög misjafnar á liverj-
Ulu stað. J K
.^taðan af þessum liugleiðingum er því sú, að höfuð-
otr j S'n se’ prestar og sóknarnefndir snúi hökum saman
j a‘i seni allra nánasta samvinnu um ])að, sem gera þarf
i aml)andi við kirkju og kirkjulegt starf. Lögin virðast eðli-
Uin h< 1 3 ninrfc um starfssvið livors aðila um sig, þó að stund-
,1 lnættu þau skýrari vera. En blómlegt safnaðarlíf virðist í
v h nJ°g byggjast á ]>ví frumkvæði, sem þessir tveir aðilar
Y|IIJ a® Þafa í þessu efni ýmist hvor um sig eða báðir saman.
lllllst var á hréf Kansellísins í uppliafi um að kirkjuhurð-
p >1<fi ojmast út en ekki inn. En skiptir það öllu máli?
en * l.^^1 aöalatriðið, að liún opnist og lokist, þegar við á,
"nÞ ekki alltof föst? Hreyfing í kirkjulegu starfi er nauð-
J> less’ að það megi blómgast.
essi korna okkar liingað og væntanlegar umræður eiga ein-
,nitt að
vera liður í því starfi.