Kirkjuritið - 01.03.1970, Blaðsíða 36

Séra Árelíus Níetsson:
Kantaraborg, Skálholt Bretlands
Mörg lönd eiga einhvern sérstakan stað, sem upptök og megU1'
rök kirkjulegrar og kristilegrar erfðar eru tengd með sögU'
legum liætti. Þaimig er með Skálholt hér á íslandi, Sigtuna °r
Lund í Svíþjóð, Kantaraborg í Bretlandi.
Snemma á öldum, jafnvel á fyrstu öld eftir Krist er krisU'J
talin liafa borizt til Bretlands og eyjanna vestur í Atlantshaf*
t. d. Islands. Og þaðan voru paparnir, sem síðan lögðu lel
sína sem kristnir einsetumenn alla leið til Islandsstranda, þ®**
nú muni engum ljóst, hvernig þeir höfðu skipakost til slík1*'
ferða og aðra aðstöðu, sem þá þurfti lil ferðalaga um ''i'
stormum slegna Norður-Atlantshaf. Það má því segja að f' ‘l
þessum stöðum liafi lindir strauma kristins dóms strey#1
hingað.
Svo mjög eru sögur slungnar um kristniboð í Bretlaiuh J
árdaga kristninnar, að sumir telja sennilegt, að Páll postu
og María Magdalena og jafnvel sjálf guðsmóðir eigi þar sii’1'
liinzta hvílureit. Það er við St. Martinskirkjuna í Kantarab°rr"
eða Canterbury, sem borgin heitir á ensku máli nútíniaiU'
En við St. Martinskirkjuna, sem er tvímælalaust elzta kirkj0'
sem enn er við líði í Englandi er Sankti Pálsstræti og rúst’r'
sem hétu og heita enn Maríu Magdalenu kirkja. En í St. M”'1^
inskirkjunni var Ágústínusi postula Englands, sendum þan?‘
um 600 af Gregori páfa liinum mikla ásamt vinum og fylg’k1^
liði, boðið að halda messur, syngja, biðja, predika og skíra. f
]»egar liann kom þangað var drottning Englands Berta að nah’’
en frönsk að ætt, kristin og maður hennar Aðalbjartur k0’1
ungur skírður í þeirri kirkju nokkru eflir komu AgústínUS1’1