Kirkjuritið - 01.06.1973, Qupperneq 39

Se, f°ðurinn. Og ef þið horfið vel, þó
Sj.Q'® t3'®/ að ég kom niður í eymdina
ykkar, þangað sem þið voruð
þ° nir. Svo elskaði Guð heiminn, að
^Qnn sendi mig, son sinn, niður í hyl-
^ningar og dauða til þess að
^ ,a s'9 misgjörðir ykkar og mó
, ,[ ut- Hver, sem trúir ó mig, mun
' glatast, heldur rata heim aftur
9 eignast eilíft líf með mér og Föð-
urnum.
esús, sem segir dœmisöguna, e
annig ag benc|a g sjálfan sig mil
nanna. Segði einhver annar okku
Q SSa SÖ9U af Föðurnum góða O'
þ9 milda, myndum við í hœsta lac
V|Cela- ®g spyrja: „Hvernig veiztr
þe,Ur' ,a® ^il se Guð, sem leitar mír
j ur áhyggjur af eymc| m|nni og þjc
rn-rnin Vegna: hvers vegna segirð
he/ SV°na œvintýri? Sé Guð til, þ
að °h ^ann vœntanlega nóg að ger
Ve Pianetunum á braut sinn
| n gœti' hann gleddist yfir œ
dáð par^menni eða hressilegri hetji
það n a® kiiaupa eftir þeim glötuði
v®n nú meiri guðinn I ! "
/ Sa s- ^ a^rum verður að orð
rnecf jr^U' Guð kœmi til skjalann
hjá rfyri.rgefningu og nýtt Iff? Ne
tönn fUð' 9!ldir au9a fyrir auga o
sker h^nr t0nn' i^gsmaður! Svo upf
undir hr SSm Sáir'" °g Við tœk'UI
en jes- tta' vœri það einhver annt
una fUS'/ Sem se9ir ykkur dœmisöc
þc^riQ ^Vndca syninum, segirykkurfr
e|ksríkum Föður okkar á himnun
sem h^ ^að 'iesi-ls Kristur sjálfu
ekkj faiar við ykkur. Hann seg
einasta frá Föðurnum; Faðirir
sjálfur er í honum. Hann er ekki að
tala um fmyndaðan himin, sem standi
syndurum opinn, þvf að í Jesú er
guðsrfkið þegar á meðal okkar. Sam-
neytti hann ekki syndurum? Leitar
hann ekki hins týnda? Er hann ekki
hjá okkur, þegar við deyjum og verð-
um að skiljast við alla aðra? Er hann
ekki Ijósið, sem skín í myrkrinu? Er
hann ekki rödd Föðurins, sem flytur
okkur gleðitíðindin í fjarlœga land-
inu: ,,Þú mátt koma heim. Komdu
heim! " ?
Höfuðatriði þessarar dœmisögu er
því ekki týndi sonurinn, heldur Faðir-
inn, sem leitar okkar, finnur okkur og
frelsar okkur. Meginstaðreynd hennar
er ekki trúleysi mannsins, heldur trú-
festi Guðs.
Þessi er Ifka ástœðan til þess, að
það er gleðilegt andrúmsloft í þess-
ari frásögn. Hvar sem fyrirgefninguna
ber á góma, þar eru menn glaðir og
fínir í tauinu. Lesum og hlýðum þess.
ari frásögn eins og henni var í upp-
hafi œtlað að vera: góðar fréttir,
fagnaðarerindi! Guð sendir son sinn
og býður okkur til óumrœðislegs
fagnaðar. Við getum kannski seint
skilið þau tíðindi til hlítar. Allt, sem
viðkemur Guði er nefnilega miklu dá-
samlegra en við getum nokkurn tíma
látið okkur detta í hug. Og leyndar-
dómurinn mikli, sem þessi dœmisaga
birtir, er þessi: Þú getur átt heimför
í vœndum, vegna þess þú átt heimili
og Föður, sem bíður þín.
Úr-. Das Bilderbuch Gottes. Quell-Verlag, Stutt-
gart. Sr. Gunnar Björnsson þýddi.
133