Kirkjuritið - 01.06.1973, Síða 41

r anglíkösku kirkjunnar ganga í
e9nurn, 0g þag erj as þejr eru tiI
efSs Vst og fremst að undirstrika
ska' ^e'rra or^a/ sem fIutt eru. Boð-
Purinn skiptir sem sé mestu móli,
þ9 lutverk organistans er að ko'ma
2°aurn skýrt og óhrifaríkt til skila.
hö rn,a^CB^urnar/ sem við erum með í
s-,n Um hera þessa merki. Þetta eru
masöngsbœkur. Laglinan er ekki
i e'ns Prentuð heldur og allar radd-
hv nvert vers eru merki, semsegja,
ej,ern'9 sungið skuli. Oft eru fleiri en
merki í hverju versi.
þe essQn heldur ófram. Allir syngja.
skaQr maðurinn gengur fram fyrir
•'Para
s'na hi
sinn og frelsara, þá á hann
u9um1U,^SUn: "^u®' vertu mer synd-
su T1 ''^nsamur." Þrisvar sinnum er
hev^' ^ "^'s^unna þú oss." Orgelið
ar r'St tcePasf. Það eru notaðar mjúk-
ski°t9SVeikar ® ^ota raclcl'r- í síðasta
l ^ 1 / þegar sungið er: „miskunna
nú ||' Pa9nar orgelið alveg. Ekki er
0r Q taf fcrið þannig að, en þessi
ejtt011'5!' ile^ur það svona. Það er líka
hirk e'nkenni^ við undirleik í enskum
ýtra^01' a® °rgelið er notað til hins
að s l°a er ein „notkunin" sú,
rjj. ..^L° ekkn I30® getur verið áhrifa.
máli' ,reytni '—' °9 b°ð, sem mestu
sem S '^.ir' 9etur þjónað efni þess,
orqa SUn9'ð er, en auk þess verður
t niStinn a® ^'nna- að hann getur
leihsi Satnuðinum að syngja undir-
ag saUst' \ bessu tilfelli átti vel við
'nni H9'!0 an ^nðirleiks, þvi að lok-
trom:S Unnarbœninni gefa bjartar
faann*raciciir argelsins fóninn fyrir
Gugj ' Qr °^si<aP iólanna: ,,Dýrð sé
kirkiunaUFí?h?Urn''’ Söngurinn fyllir
• dndirleikurinn styrkir og gef-
ur söngnum öryggi. Einhvers staðar
inni í orgelhljómunum eru bjartar yfir-
raddir. Það eru raddir, sem komið er
fyrir inni í þeim hluta orgelsins, sem
nefndur er „swell'’ verk. Sá hluti org-
elsins er uppi á annarri hœð. Inni í
stóru herbergi er þar komið fyrir þeim
röddum, sem tilheyra þessum hluta
orgelsins. Herbergi þetta getur verið
lokað, en sá veggurinn, sem snýr út í
kirkjuna, er gerður eins og hansa-
gluggatjöld. Með spaða getur organ-
istinn með fœtinum opnað þennan
vegg og lokað. Unnt er að tengja
þennan hluta orgelsins öðrum hlutum
þess. Það gerir einmitt organistinn
núna, en veggurinn er lokaður, svo
þessar skœru raddir, sem geymdar
eru í „swell" verkinu, heyrast tœpast.
Það er ekki leikið með á fótspilið. Með
því að nota orgelið sparlega, verður
það enn áhrifaríkara. Og Guði er
sungið lof, Það er sungið um kœrleika
Guðs. Það er sungið um almáttugan
vilja, sem heldur sólkerfum og vetrar-
brautum og hverri öreind efnis í sinni
heilögu hönd. Það er sungið um þá
trúarvissu, að þessi stóri og djúpi
almáttur elskar þessar ósýnilegu ör-
agnir rykkorna í óravíddum, sem
erum við, og hann gjörðist bróðir okk-
ar og frelsari.
,,Dýrð sé Guði." Lofsöngurinn eykst.
Veggur ,,swell" verksins opnast. Bjart-
ar yfirraddir flœða fram. Einhvers
staðar í tónaflóðinu er laglína geymd,
en kórinn og söfnuðurinn syngjahana.
Sumir kannski „með sínu nefi." Það
gerir ekki svo mikið til. Svo kemur lag.
línan skýr og greinileg í fótspilinu.
Þungar og máttugar tunguraddir og
32 fóta rödd subbassans mynda lag-
135