Kirkjuritið - 01.06.1977, Qupperneq 80

tækur hann virðist vera af mönnum,
sem hver á sínum stað víðfrægir dáðir
Drottins. Þess vegna eru svo mörg
félög og störf hætt að vera farvegur
fagnaðarerindisins og kærleiksþjón-
ustunnar. Ef Guð gæfi oss það, að
fyrir fagnaðarerindið um Jesúm Krist
fjölgaði þeim, sem hefðu opin augu
fyrir eðli og hlutverki safnaðarins, þá
er möguleiki á, að þetta breytist aftur,
þar sem þessir menn halda áfram
starfi sínu hver á sínum stað. Þá ber
og að taka tillit til stjórnvizku og senda
menn í félagslega mikilvægar stöður,
þar sem þeir ná með vitnisburðinn
til fleiri en ella. Um leið verður starfs-
tækni og félagsstarf nútímans, sem
fyrir hendi er, farvegur. Félagsskiln-
ingur fólksins tekur breytingum fyrir
þau áhrif, sem fagnaðarerindið hefur.
Það í starfseminni, sem ekki á við,
fellur niður.
Þetta á við um hið almenna fræðslu-
kerfi þjóðarinnar, sem veraldarhyggj-
an hefur á valdi sínu (sbr. Þórarinn
Þórarinsson, skólastjóra á Eiðum
1957 ). Vér megum ekki gefa upp þá
von, að íslenzkir skólar eigi eftir að
verða trúboðsstöðvar, þar sem kristn-
ir kennarar bera Guði vitni í kennslu
sinni í hinum ýmsu kennslugreinum
og jafnvel að guðsþjónustustund verði
aftur fastur liður, en það tízkast reynd-
ar í Barnaskóla Akureyrar (sjá H. J.
Magnússon, skólaslitaræða, Vorið
1961). Sá möguleiki er aftur á móti
fyrir hendi, að söfnuðurinn nái ekki
að hafa áhrif á skólakerfið. Þá er
fyrst fyrir að stofna til fræðslustarf-
semi á heimilum og í kirkjuhúsum
fyrir æskuna (sjá t.d. A. L. Goddard,
Weekday and Church Schools, í M.J.
Taylor (útg.), Religious EducatioH-
New York 1960, bls. 226, 232nn), s^0
og skóla til að mennta menn fyrir slí^
fræðslustarf (sbr. L. J. Gabla, Selectinð
and Training the Local Church5
Education Staff, í Religious Educatio'1’
bls. 270—280). Hitt er líka möguleð’
og hefur verið gert í öðrum löndurn-
að söfnuðurinn hefur komið sér upP
skóla fyrir börn og unglinga, þar seo1
áherzlan hefur verið lögð á trúfræðslu
samhliða almennri fræðslu. En ge9n'
um almennu fræðsluna, félags-
menningarstarfsemi skólans, ge*5t
margháttað tækifæri til vitnisbo^'
ar og trúboðs (sjá til dæmis R-
Moore, Protestant Fulltime, Wee^
days Schools, í Religious Education'
bls. 236, sbr lýðskólahreyfinguna 3
Norðurlöndum). Eins og sakir standa
virðist ekki vera áhugi, skilningur e®5
raunverulegur vilji til að leggja á s'^
aukin útgjöld í því sambandi í söfne
unum, a. m. k. á meðan menn ertl
ánægðir með ástandið eins og það eí'
Áhrifa fagnaðarerindisins ætti einn
ig að gæta í félagslöggjöf og réttaí
fari, þar sem menn með kristin I'*5
viðhorf veittu vegsögn í réttarfarir,u|
Almenningsálit með vakandi kristiÞ^1,
samvizku hefur áhrif á löggjöfin3
lýðræðisþjóðfélagi nútímans.
Áhrifanna ætti einnig að gaeta
skemmtana- og atvinnulífi, stjórnm3
um, bókmenntum og á fleiri sviðu '
þar sem kristnir menn færu. Flel^
mætti nú nefna, sem leið til að na
fullorðna fólksins. Þar má benda
flest það, sem getið var um í upP^
þessa máls og hefur verið notað ^
lengri eða skemmri tíma í landinO-
reynslu þess má margt læra. Ég ’
158