Prestafélagsritið - 01.01.1924, Síða 6

2
Kjartan Helgason:
PreslafélagsritiO.
Þetta, sem hér er sagt frá, er saga sem altaf er að gerast.
Það verður enginn samur maður eftir að hafa komist í náin
kynni við Jesú Krist. Hver sem heyrir orð hans og gefur
þeim gaum og skilur þau; hver sem sér í anda líf Jesú eins
og það var, hann getur varla annað en fengið ást á honum.
Og þá verða áhrifin frá honum svo sterk, að líf þess manns
hlýtur að ummyndast. 011 verðmæti lífsins umhverfast. Það
sem áður þótti mest vert, verður ef til vill einskisvirði, og
aftur annað, sem lítill gaumur var gefinn áður, fær óendan-
legt gildi. Alt verður nýtt. Ef mannssálin á annað borð stend-
ur opin fyrir áhrifum frá Jesú, þá tekur hún stakkaskiftum;
það illa leggur á flótta fyrir því helgandi afli, sem út frá
honum gengur. Ahrifin frá honum læsa sig inn í líf hvers
þess manns, sem situr við fætur honum, námfús og hugfanginn.
Góðleikurinn streymir inn í sál hans og fyllir hana »svimandi
sælu«.
Eg vona, að þetta hafi margir reynt sjálfir, sem hér eru
nú staddir. Því að það sterka afl, sem Jesús hafði á holds-
vistardögum sínum til þess að umskapa menn, það hefir hann
enn í dag. Vel hefir Páll postuli lýst því, þar sem hann segir
(2. Kor. 3, 18.): »Vér allir, sem með óhjúpuðu andlifi sjáum
endurskinið af dýrð drottins, vér ummyndumst til hinnar sömu
myndar«. Þessi postuli Krists, sem þetta segir, hafði þó ekki
kynst Jesú né talað við hann meðan hann var líkamlega ná-
lægur; svo að [hann á að því leyti skyldara við okkur, sem
nú lifum, heldur en við þá menn, sem umgengust Jesú líkam-
lega. Og hann segir, að vegurinn til þess að verða nýr maður
og líkjast Jesú Kristi meir og meir, sé þessi: að horfa á mynd
hans með óhjúpuðu andliti.
Sagan af Sakkeusi minnir á þetta orðatiltæki Páls. Páll
virðist leggja áherzlu á þetta, að við þurfum að sjá Jesú með
óhjúpuðu andliti —, án þess að nokkur skýla sé þar dregin
fyrir. Og Sakkeus var áfjáður í það, að sjá Jesú sjálfan, að
komast svo nærri honum, að hann gæti bæði séð hann og
heyrt. Hann gerði sig ekki ánægðan með, að snúa sér til
einhvers af þeim, sem stóðu í kringum Jesú, og spyrja þá um