Prestafélagsritið - 01.01.1924, Síða 111
Prestafélagsritið. Merkileg bók um upprisu Krists. 107
fregninni, því að kona sín hefði enn vanrækt það. Hann til-
tók enn fremur, að ættingjar sínir ættu heima í Ström-sókn.
— Við tilraunirnar í Göteborg náðist jafnvel mynd af honum
líkömuðum. En erfiðlega gekk í fyrstu að hafa uppi á honum
í Jemtlandi. Enginn kannaðist þar við Sven Strömberg. En
sænskum konsúl í Winnipeg, Oehlén að nafni, tókst að kom-
ast til botns í málinu. Hann birti bréf frá Göteborg (þar sem
getið var um það, er hjá miðlinum hafði gerst) í tveim blöð-
um vestra. Með þeim hætti komst fregnin til ekkjunnar, sem
átti heima í Nýja-Stockhólmi vestra. Hún hafði að vísu ritað
bréf til ættmenna látins manns síns og sagt þar frá andláti
hans, en vanrækt að fara með bréfið á pósthúsið, sem var
tólf mílur vegar frá bústað hennar. Nú kom í ljós, að maður
hennar hafði nefnst Ersson heima í Svíþjóð, en tekið sér
nýtt ættarnafn vestra og kallað sig Strömberg. Fyrir þessa
sök könnuðust menn ekki í fyrstu við hann í Strömsókn í
Jemtlandi.
í Svíþjóð var gefinn út sérstakur bæklingur um þessa ein-
kennilegu dánarfregn.
Prófessor Hoffmann kveður nú upp þann dóm, að þennan
atburð geti menn ekki og megi menn ekki skýra á aðra leið
en þá, að hér sé um raunverulega fregn úr heimi framliðinna
manna að ræða.
Nokkur önnur lík dæmi bendir hann á. Tvö þeirra tekur
hann úr hinni frægu bók þýzka læknisins Júlíusar Kerners:
Die Seherin von Prevorst. Sá ágæti maður gerði í byrjun 19.
aldar margar og merkilegar athuganir á svefngöngukonunni
frú Hauffe. Hún var gædd frábærri ófreskisgáfu og dr. Kerner
sannfærðist fyrir margra ára athuganir um, að hún sá inn í
annan heim og komst í samband við framliðna menn. Hann
snerist fyrir þá reynslu til fullkominnar andahyggju.
Próf. Hoffmann kemst að þeirri niðurstöðu í þessum kafla
bókarinnar, að sum beztu dæmin sanni, að andaheimurinn
geti í raun og veru náð inn í vora jarðnesku tilveru. Og fáist
menn til að gera sér það ljóst, þá sé hér að ræða um ómet-
anlegan þekkingarauka. Og þessi nýi þekkingar-auki hljóti að