Syrpa - 01.01.1920, Blaðsíða 26

20
$ YRPA
geti int þaS af bendi eins vel og þó eg væri nokkuS yngri. Mál.
tæki eitt segir, aó maSur læri á meSan maSur lifi, og er þaS
sannmæli, svo framarlega aS maSur er með fullri rænu og hefir
vilja á ab lœra af reynzlunni. Þessi skilyrSi finst mér eg hafa
í fullum mæli. Tíminn leiSir í ljós, hvort svo er eSa ekki.
Eg skal taka þaó fram hér, aS eg óska og vona aS penna-
færir menn—og konur— sendi mér ritgerSir, stuttar og laggóSar,
um þau efni, sem gert er ráS fyrir í ávarpi okkar félaga í þessu
númeri Syrpu aS verSi stefnuskrá ritsins. AuSvitað þurfa
menn ekki aS rígbinda sig viS stefnuskrána ; en deilugreinar,
af hvaSa tagi sem eru, get eg ekki tekiS. ÞaS er samt ekki ólík-
legt að skoSanir, er koma í ljós i aSsendum ritgerSum, þýddum
greinum og ritstjóra-greinum, komi oft í bága viS skoSanir
sumra lesenda, og skoSanir sumra annara tímarita og blaSa; en
eg vona aS sá skoSanamunur verSi ekki álitinn „ofsókn". Frum-
samin ljóS, fögur og vel ort, eru me'r sérlega kærkomin, og jafn-
vel þýSingar af fögrum ljóSum. Sama er aS segja um frum-
samdar og þýddar sögur. Enn fremur eru mér kærkomnar
stuttar frumsamdar og þýddar greinar um landbúnaSar-efni,
einkum snertandi nýmæli í búnaSi.
AS endingu vona eg, að Syrpa verSi kærkominn gestur
hvar sem hún kemur, og aS hinir mörgu vinir mínir og kunn-
ingjar aS fornu og nýju, víSsvegar um þetta land (NorSur-Ame-
ríku) leggi henni liS, svo hún komist inn á hvert íslenzkt
heimili.
RitaS í Arborg, Man., 8. febr. 1920.
SlGTR. JÓNASSON.
^ÍRIÐ SEM LEIÐ,
1919.
Sumir telja áriS sem leiS fyrsta fri<Sar
ári<5 síSan 1914, en þaS er síSur en svo
aS þaS væri algert friSar-ár. Fyrst og
fremst var einungis samiS vopnahlé milli bandalags-þjóSanna
(Breta, Frakka, o. s. frv.) á aSra hliS, og miSveldanna (Þýzka-
lands, o. s. frv,) á hina hliSina haustiS 1918, og þaS var komiS
fram á mitt sumar, áriS sem leiS, áSur en ÞjóSverjar undirrit-
uSu friSarsamningana. En svo áttu þing hinna ýmsu þjóSa,
er hlut áttu að máli, eftir aS samþykkja samningana og gekk
enn langar tími í þaS. Þar næst urSu vafningar út af skaSa-