Syrpa - 01.12.1920, Page 32

382
SYRPA
“Borgfiróingar biSu þar
hjá BorgfirSingum gestir ;
AustfirSingar allsstaSar,
og EyfirSingar hér og hvar,
En vitfirringar voru þó langtum flestir.’'
“Going Some” (bls. 169) er fyndin vísa. Hún er svona :
“Eg lærSi sögu’ um lyginn mann,
meS lipurt fótatakiS,
í kringum tréð svo hart hann rann,
aS hann sá á sér bakiS. ”
Eitt kvæSiS nefnist “Kosninga-vísur” (bls. 87) og er þaS
fult af kímni og fyndni. SíSasta erindiS hljóSar svo :
“Nú skal kjósa nýja stjórn,
nú skal offra brennifórn ;
brenna þá sem bregSast oss
á báli’, en negla suma’ á kross;
svo aS þessi þjóS sé frjáls
þarf aS skera marga’ á háls,—
oft hefir þetta átt sér staS—
meS atkvæSum skal gera þaS.
Nú er í boSi mannval mest
á Mountain, sem aS hefir sést
upp á háa herrans tíS—
hjá heiSnum bæSi’ og kristnum lýS.
En lífió enginn leikur er,
svo láttu engan hræra’ í þér,
en kjóstu þingmann Colonel Paul,
og County-ráSsmann Jónas Hall”.
En þótt mest af ljóSunum í bók K.N’s sé gamankvæSi,
o.s. frv., þá eru þó nokkur alvarleg kvæSi og vísur í henni, og
þaS bregSur jafnvel fyrir lífsþreytu eSa þunglyndisblæ á stöku
staS, t.d. í “Rispa” (á bls. 11). Fyrsta vísan í því kvæSi er sem
fylgir:
“Mér hefir lífið opnaS und
enn meS kvölum sárum.
Þornað blóS af þreyttri mund
þvæ eg burt^með tárum.“