Nýjar kvöldvökur - 01.04.1930, Side 13

Nýjar kvöldvökur - 01.04.1930, Side 13
STAKSTEINAR 59 ekki sagt, heldur stóð upp og horfði ofan í gólfið, raunalegur og hugsandi. »Svo bið eg kæi'lega að heilsa móður þinni«, sagði frúin og rétti honum hend- ina. Hann rétti þegjandi fram hendina og leit ekki upp. »Og vertu nú sæll, Guðmundur minn. Góða nótt«. Hann stóð kyr í sömu sporum; svo leit hann snöggvast framan í frúna. Henni brá; hann var fölur á svipinn og úrvinda, eins og lægi á honum óbærilegt farg. Hún ætlaði að spyrja hann, hvað að honum gengi, en þá sagði hann lágt og svo átak- anlega raunalega, að hana tók í hverja taug: »Hvernig ætli fari fyrir pabba?« Þá leit hann á hana aftur og augnaráð- ið var svo sárbiðjandi um svar, að hún kenndi brennandi meðaumkunar með hon- um, en varð í svipinn orðfall. Hún lét fallast aftur ofan í hægindastólinn. Henni runnu fyrir hugskostsjónir kringumstæð- ur hennar og hans. — Hún hafði árum og áratugum saman harmað og tregað það, sem henni var hjartfólgnast af öllu, sak- iaust barn, sem hún þó var sannfærð um að væri í skauti guðs föður á himnum. — Hann syrgði líka það, sem hann hafði elskað mest, aldraðan föður, sem alla æfi hafði átt í baráttu við bresti sína og að- kast annara manna, og á sorg hans bætt- íst ógnarþungi óttans um afdrif föður síns annars heims. — Frúin skelfdist, Þegar hún leit inn í svartnætti slíkrar ör- væntingar. Hún fól andlit sitt í klútnum um stund; svo harkaði hún af sér og sagði í ákveðnum, þýðum róm: »Við skiljum ekki ráðstafanir drottins, etl okkur er óhætt að treysta á eilíft rétt- ]æti hans, — eða trúir þú því ekki líka, Guðmundur minn?« Guðmundur lifnaði upp og rétti úr sér. »Jú, eg trúi því líka.« Hann rétti frúnni hendina aftur. »Góða nótt, — og þakka yður fyrir.« »Góða nótt.« Frúin sat lengi kyr í stólnum og starði hugsandi fram undan sér. Aðstoðarpresturinn í Felli, séra Hall- dór, var systursonur Sigurðar sýslu- manns. Þegar hann átti að messa í Vog- inum eða gera önnur embættisverk, var hann vanur að koma kvöldið áður og gista hjá frænda sínurn. í þetta sinn gerði hann það líka og kom að Efra-Vogi nokkru eftir það er Guðmundur var far- inn þaðan. Presturinn fékk beztu viðtök- ur að vanda, sat inni í stofunni hjá hjón- unum eftir kvöldverðinn og rabbaði við þau. Frúin var venju fremur fámál um kvöldið. Þegar leið að háttatíma, tók hún prestinn á eintal og spurði hann eftir lík- ræðu þeirri, sem hann átti að halda dag- inn eftir. »Hún er stutt,« svaraði hann, »og efn- ið er svona eins og þegar ekkert er hægt um manninn að segja.« Frúin var ekki ánægð með það; hún vildi fá að sjá ræðuna. »Sama er mér,« svaraði prestur, »en þú ert nú svo vandlát, að það er ekki fyr- ir biskupinn sjálfan að gera þér til hæfis.« Frúin las ræðuna, lauk á hana lofsorði, en sagði honum svo hreinskilnislega, hvernig á stóð; hann yrði að haga orðum svo, að aðstandendurnir létu huggast við ræðuna. »Þá verð eg að semja hana upp aftur,« sagði prestur. »Það var einmitt það, sem eg vildi,« svaraði frúin, »og eg skal gefa þér bend- ingar um það, sem þú þarft að vita og mátt til að segja.« Svo settust þau, frúin og presturinn, við að semja nýja ræðu. Sýslumaðurinn vissi ekkert, hvað þau voru að bauka við, 8*

x

Nýjar kvöldvökur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.