Nýjar kvöldvökur - 01.10.1937, Side 28

170
NÝJAR KVÖLDVÖKUR
inga, heldur birtist í þessu sem öðru
fegurðartilfinning og listþroski þjóðar-
mnar.
Eg get að lokum eigi stillt mig um að
minnast á nýútkomna bók, sem nefnist
Skrúðgarðar, eftir Jón Rögnvaldsson í
Fífilgerði. Enda þótt þessi bók tilheyri
ekki skáldskap í venjulegri merkingu
þess orðs, þá er hún þó til þess ætluð að
verða því fólki að nokknu liðii, sem lang-
ar til þess að fegra og prýða umhverfi
heimila sinna á listrænan hátt,sjálfum
sér og öðrum til gagns og gleði.
Bók þessi er fyrsti leiðarvísir á ís-
lenska tungu, sem mér er kunnugt um, í
þeirri list, sem á erlendu máli kallast
„landscape architecture," þ. e.: landslags-
sköpun, en það er einskonar skáldskap-
ur, með tilhjálp höfuðskepnanna og í
innilegu tilhugalífi við náttúrna, í þá átt
að móta umhverfi sitt 'til æðri og meiri
fegurðar en hin óskorðaða röð hendingar-
innar hefir vera látið.
Mjög hefir oss íslendinga skort tilfinn-
ing og hugsun á þessum hlutum og má
vera að hin harða lífsbarátta þjóðarinnar
hafi valdið nokkru um, að tími eða tæki-
færi hefh' ekki verið aflögu til að hirða
um eða prýða umhverfi heimilanna, svo
að það yrði aðlaðandi eða fagurt. En í
þessu liggja á komandi tíð óþrjótandi
viðfangsefni og óendanlega heillandi,
þegar tómstundir gefast.
Höfundurinn, Jón Rögnvaldsson, hefir
hlotið langa æfingu í þessum efnum,
fyrst í Ameríku, en síðan fyrir margra
ára starf á Akureyri og umhverfi og geta
því bendingar hans orðið til ágætrar
leiðbeiningar. Aaik þess er bókin skreytt
fjölda mörgum myndum og uppdráttum
um tilhögun skrúðgarða. Höf á óskifta
þökk skilið fyrir brautryðjendastarf sitt
1 þessum efnum og þann áhuga er hann
leitast við að vekja á göfugri og fagurri
list.
Benjamín Kristjánsson.

Pelle Molin
Hnefi og auga.
Kona sútarans var rnesta skerjála
sveitarinnar, og Jónas fóstursonur henn-
ar mesti hrekkjalimurinn, sem sögur fóru
af. Kerlingin og strákurinn áttu vel
saman, eins og hnýttur hnefi og blátt
auga. Stundum var kerlingin augað.
Karl var að heiman, við að súta skinn,
en var 'yæntanlegur heim um kvöldið.
Kerlingin var farin til næsta bæjar eftir
slúðursögum, meðan bökunarofninn var
að hitna. Og nú reið Jónasi á að nota tím-
ann vel á meðan. Hann hafði stolið dá-
litlu af púðri —■ reglulegu púðri — og
sprengingin varð __ að vera afstaðin áður
en kerlingin kæmi heim. Til að vita nokk-
urnveginn hvað langan tíma hann hafði
til umráða, stalst hann í njósnarferð eftir
kei’lingunni. En Jónas kom ekki einn til
baka. Við túngarðinn rakst hann á haf-
urinn og tók það þjóðráð að ríða honum
heim. En það ferðalag gekk ekki vel.
Stundum sat hann klofvega, en það var
svo andsk.... sárt (þeir, sem hafa það-
reynt, muna hvílík hnífsegg hafurshrygg-