Nýjar kvöldvökur - 15.05.1928, Qupperneq 25

NYJAR KVÖLDVÖKUR.
55
góðs eða ills eðlis, eftir því, hvernig þær
eru gerðar.
Sálarbarátta Norvins fór að hafa áhrif á
hann; hann svaf lítið og honum virtist alt
öfugt og umsnúið. Hann langaði til að
flýja frá öllu saman aftur til Ameríku og
hefði verið nokkur tími til þess, hefði hann
sjeð til þess, að það yrði gert með því að
fá sig kallaðan heim. Móðir hans hafði
Iengi verið lasin og hann Iangaði til að nota
það sem yfirskinsástæðu til að fara burtu,
en hugsunin um það, að Martel þarfnaðist
hans, hjelt honum kyrrum. Hótun La Mafia
hjekk enn yfir höfði greifans og alvaran
rjenaði eigi við það, að hann fjekk enti eitt
hótunarbrjef 2 dögum eftir að Blake korn.
Cardi skrifaði að nýju og skoraði á greif-
ann að hlýðnast skipuninni í fyrra brjefinu.
Savigno átti að senda Ricardo Ferara á til-
teknum tíma á tilgreindar krossgötur skamf
frá San Sebastiano með 10 þúsund lírur-
Ef hann gerði það, átti að brenna kertum
°g syngja sálumessur yfir hinum myrta Galli.
Það var fyrsta brjefið, sem Norvin hafði
sjeð þeirrar tegundar og hann hafði mjög
gaman af því.
»Heldurðu að þetta sje ekki handaverk
Narcones?« spurði hann. »Mig minnir að
mjer væri sagt, að nann væri mágur Gallis.«
»Narcone mundi tæplega voga sjer jafn
stórfelda fjárkúgun,« mælti greifinn. »Jeg
þekti hann dálítið áður en hann gekk í
óaldarflokk þennan. Hann var slátrari —
ruddalegur og ráðríkur, en mesta skræfa.«
»Það er ekki frá Narcone,« mælti Ricardo
ákveðinn — þeir höfðu kvatt ráðsmanninn
til skrafs og ráðagerðar — »hann er grosso-
lano. Hann kann hvorki að Iesa nje skrifa.
Þetta brjef er vel samið og ritvillulaust.«
»Svo að þjer haldið þá, að það sje í raun
og veru frá Cardi ?«
Ricardo ypti öxlum. »Hver veit. Sumir
segja, að hann sje ekki til, aðrir að hann
hafi farið til Ameríku fyrir mörgum árum.«
»Hvað haldið þjer?«
»Jeg þekki mann, sem hefir sjeð hann.«
»Hver er það?«
>'Aliandro.«
»Ó! Aliandro er mesti Iygalaupur!«
hrópaði greifinn.
»Samt sem áður getur vel verið, að hann
hafi sjeð ýmislegt um æfina. Hann segir,
að Cardi sje ekki eins og alment er haldið
— brigant — nema þegar honum sýnist.
Það er þess vegna, sem hann á alstaðar
heima á Sikiley og að hann nofar menn
eins og Narcone, þegar hann þarf á þeim
að halda.«
»Mjer væri ljúft að geta tekið hann hönd-
um,« sagði Martel.
»Við skulum reyna,« mælti Norvin og
svo fóru þeir að leggja saman ráð sín.
Fjórir hermenn voru sendir á undan á
ákvörðunarstaðinn og þeim sagt að fela sig
og Ferara gerði seinni hluta verksins. En
enginn kom. Hann sá enga lifandi hræðu
á krossgötunum og kom heim í illu skapi.
Ungu mennirnir Ijetu þetta eigi á sig fá
og hjeldu uppteknum hætti um ferðir sínar
til Terranova, enda þótt þeir af varúð bættu
Ippolito við föruneyti sitt. Honum þótti
stórlega vænt um þetta nýja starf, því að
með því fjekk hann tækifæri til að tala við
Lucreziu Ferara.
En A'lartel fjekk ástæðu til að iðrast að
hafa valið hann í lífvörðinn, því að strax í
fyrsta skifti fór Ippolito að grobba af hættu
þeirri, sem hann væri í, við ungu stúlkuna.
Leyndardómurinn slapp út úr honum og
greifinnan fjekk að vita alt eins og var.
Hún sárbændi Martel að fara frá San
Sebastiano um tíma eða að minsta kosti
að halda brúðkaupið í Messina, en auðvit-
að neitaði hann þessu og hló að ótta henn-
ar, svo að hún hitti Blake að máli og bað
hann fulitingis.
»Þjer verðið að nota áhrif yðar til að
snúa honum,« sagði hún alvarlega. »Hann
lýsir yfir því, að hann ætli ekki að mjúk-
læta sig íyrir þessum þrjótum. Flann segir,