Nýjar kvöldvökur - 01.07.1952, Blaðsíða 19

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1952, Blaðsíða 19
N. Kv. ÖÐRUVÍSI EN AÐRAR, OG ÞÓ. . . . 97 og hann sneri sér við, sá hann hana og gekk til hennar brosandi. — Ég voiia að þér haí'ið ekkert á móti því, þótt ég fylgist iriéð yður á heimleiðinni. Og ég lofa að fella yður ekki í þetta sinn. í gær- dag varð ég að vinna franr yfir á skrifstof- unni, og í dag var ég orðinn hræddur um að þér ætluðuð ekki að koma. Ég var einmitt í þann veginn að halda heim á leið. — Ef ég hefði vitað, að yður stóð ekki á sama, hvort ég kom eða kom ekki, hefði ég ef til vill reynt að hraða mér ofurlítið meira, sagði Gréta hlæjandi. Augabragði síðar roðnaði hún ákaflega r ið umhugsunina um, að hann mundi ef til vill halda, að Iriin héfði sérstakar mætur á félagsskap hans. Og til þess að dylja vand- ræði sín, pjakkaði hún skíðastöfunum fast niður og tók síðan á rás yfir til skógarins með þeim flýti, að ungi maðurinn átti fullt í fangi með að fylgja henni eftir. — Eruð þér alltaf að þjálfa yður? spurði hann brosandi, þegar hann komst á hlið við hana. — F.ða viljið þér forðast mig? — Hvers vegna ætti ég að forðast yður? spurði Gréta kímin. — O, yður gæti til dæmis virzt ég vera helzt til kunnuglegur við yður. Því að ef satt skal segja, hef ég ávallt verið smeykur við kvenfólk. En um yður er öðru máli að gegna. — En hvers vegna ekki mig þá? sagði Gréta og hleypti brúnum. — Það, sem ég á við er það, að mér virð- ast flestar stúlkur svo viðkvarmar fyrir. Karl- maður, sem er lítillega stimamjúkur við kvenfólk, getur ávallt átt það á hættu, að það gangi á það lagið, að honum veitist örð- ugt að losna við það. En þér eruð, til allrar hamingju, svo félagslegar, að ástæðulaust er að óttast slíkt. Gréta fann, að þessi orð hans voru sögð sem hrósyrði, því að einmitt þannig vildi hún vera, glaðleg og félagslynd. Samt sem áður varð luin fyrir einhvers konar vonbrigðum við orð hans. í þeim var fólgið, að hann áleit hana á engan hátt hættulega tilfinningalífi hans. Og í fyrsta skipti á ævinni óskaði Gréta þess, að hún væri ekki jafn drengjaleg eins og hún var, heldur dálítið kvenlegri. En svo hugsaði hún með sér, að þetta væri eintóm heimska. Það var í sjálfu sér gott að vera skoðaður sem góður félagi, en samt sem áður duldist henni ekki að örlítill snefill af beiskju gerði vart við sig hjá henni. Menn verða ekki ást- fangnir í þeim stúlkum, sem þeir eingöngu líta á sem góða félaga. Áður en þau skildu þenna dag, hafði ungi maðurinn, sem leit út fyrir að vera um þrí- tugt, sagt henni nafn sitt, og auk þess sagðist hann vona, að þau gætu hitzt á hverjum morgni. Þessu svaraði Gréta aðeins með því að brosa, því að hún áleit ekki nauðsynlegt að skýra honum frá því, að óskir hennar beind- ust einnig í þessa átt. Laugardagsmorguninn, þegar þau voru á heimleið eftir skíðaæfingarnar, sagði Gréta og gretti sig: — Æi, á morgun verður engin æfing hjá mér. Mér er sem sé boðið á dansleik í kvöld, svo framarlega að ég finni ekki upp á ein- hverju, sem leysir mig frá að fara þangað. Mér er ekki unnt að bera við veikindum, ef ég svo fer á fætur í fyrramálið til að æfa mig. —- Ég á líka heimboð í kvöld, og ég hef álíka löngun og þér til að fara þangað. En þetta kom mér svo óvænt, og þar sem ég varð að svara því samstundis, gat ég ekki þá í svipinn fundið neitt til að afsaka mig með. Hugsið þér yður, ef við hefðum getað kom- ist burtu í kvöld og verið á skíðum í tungls- Ijósinu. — Freistið mín ekki. Ég þyrði það ekki, hversu fegin sem ég vildi. Það mun allt af göflunum ganga þar í lnisinu, ef húsmóðirin kæmist á snoðir um hið sanna, og mamma mundi aldrei fyrirgefa mér slíkt háttalag. — Jæja, það er þá líklega ekkert við þessu

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.