Nýjar kvöldvökur - 01.07.1952, Blaðsíða 24

N. Kv.
Bækur.
Jobsbók. Ásgeir Magnusson frá
Ægissíðu samdi huganir og sneri
bókinni í ljóð. Reykjavík 1951.
ísafoldarprentsmiðja.
Haraldur Nielsson: Lífið og
ódauðleikinn. Gefið út að til-
hlutun Sálarrannsóknarfélags ís-
lands. Reykjavík 1951.
Þetta var áreiðanlega nýstárlegasta og um
marga hluti merkilegasta bókin, sem út
kom á s. 1. ári. Jobsbók biblíunnar er löngu
viðurkennd sem eitt liið ágætasta rit heims-
bókmenntanna, þrungið speki og háleitum
skáldskap. Á frummálinu er Jobsbók í ljóð-
um, en hefur vitanlega verið þýdd í óbundið
mál í íslenzkum biblíuútgáfum. Nú hefur
Ásgeir Magnússon ráðizt í það stórvirki, að
þýða þetta forna meistaraverk í ljóð. Færa
það í íslenzkan ljóðabúnað, með stuðlum og
höfuðstöfum og víða undir dýrum háttum.
Við lauslegan smanburð á hinni eldri þýð-
ingu er auðsætt, að efnið er nákvæmlega
rakið, en sums staðar þýðir höf. eftir öðrum
lesháttum en biblíuþýðingin íslenzka notar.
Virðist fyrir leikmannsaugum, sem verkið
sé unnið af vísindalegri nákvæmni. En ekki
er nóg, að þýðingin sé nákvæm. Jafnstór-
brotnu skáldverki og Jobsbók hæfir ekki
lágkúrulegt ljóðaform í orðavali eða kveð-
andi. Þar virðist þýðandanum liafa tekizt
svo vel, að furðu sætir. Hættir eru allmarg-
brotnir og víða rismiklir og falla að hinu
stórbrotna efni bókarinnar, og vald þýðand-
ans á íslenzkri tungu er mikið.
Auk þýðingarinnar eru allmiklar skýring-
ar, sem létta lesandanum lestur bókarinnar
og eru til skilningsauka á lienni.
Ég er ekki viss um, hversu margir lesa
þessa þýðingu Jobsbókar, en engan mun
iðra þess að sökkva sér niður í lestur lienn-
ar. Og þýðandinn hefur unnið merkilegt
bókmenntaafrek, sem lengi verður minnzt í
sögu íslenzkra bókmennta.
Engum, sem minnist Haralds Níelssonar
prófessors, dylst, að hann er einn hinn mesti
kennimaður, sem þetta land hefur alið. í
ræðum hans og fyrirlestrum fór saman óbif-
anleg trúarsannfæring, spámannlegur eld-
móður og glæsileg framsetning í máli og
meðferð.
í riti því, sem hér birtist, eru prentaðir 6
fyrirlestrar sr. Haralds um sálarrannsóknir.
Enda þótt miklu muni að lesa þá og heyra
þá flutta af ræðumanninum sjálfum, hlýtur
lesandinn þó að hrífast af efninu, og er það
sama, hvort hann er því meðmæltur eða
andvígur. Á orð sr. Haralds hlýtur hann að
hlusta og hugsa um þau, svo framarlega sem
hann er ekki andlegur steingervingur.
Enda þótt hinn rauði þráður þessara fyrir-
lestra sé kenningin um ódauðleika sálarinn-
ar og framhaldslíf, er komið víða við og lýst
fjölmörgum öðrum dulskynjunum og sál-
rænum fyrirbrigðum, og þar sem í öðrum
ritum sr. Haralds, er einungis skýrt frá þeim
hlutum, sem kannaðir höfðu verið með vís-
indalegri nákvæmni.
Fyrirlestrar þessir verða mörgum kær-
komin bók, og jafnvel þótt efnishyggju-
menn kunni að taka henni kuldalega og láta /
sér fátt finnast um kenningar hennar, rýrir
það ekki gildi bókarinnar. Því að eins og
fyrr getur, hún vekur til umhugsunar, hún
knýr lesandann til þess að hugleiða hin
dýpstu rök mannlífsins, og slíkar bækur eru
góður fengur og förunautar.