Barnabók Unga Íslands - 01.01.1905, Qupperneq 37

UNGA ÍSLANDS.
37
Ari fer ánum að smala
aleinn í fyrsta sinn.
Álfa hann óttast og huldur
i hinni Fögrukinn.
Sagt var á kvöldin þær seiddu
sveina í klett og hól,
Ari því einnig trúði,
einkum þá lniigin er sól.
»Háukletta og Hleinar
hulda byggir mörg.
Barn, vertu iljótl á fæti
fram um Lamhabjörg!«
Sólin var sígin að viði,1)
sveimaði skuggi’ um gil.
Sumarljóð sönglaði lækur,
silungur vakaði hyl.
Ari komst upp undir Dranga;
erfið er smalaraun.
') Viðir merkir lijer sjór.